Z przedstawionego opisu działania kolumny rektyfikacyjnej wynika, że jedynym istotnym warunkiem poprawnego działania kolumny rektyfikacyjnej jest zapewnienie dobrego kontaktu płynących z dołu do góry par i spływającej w przeciwnym kierunku cieczy. Warunek ten może być oczywiście spełniony również w przypadku kolumn nie posiadających półek.
Dla oceny sprawności kolumn rektyfikacyjnych wprowadzono pojęcie półki teoretycznej. Sprawność jednej półki teoretycznej jest równoważna sprawności idealnej destylacji prostej, to znaczy destylacji prowadzonej w warunkach pozwalających na uzyskanie stanu równowagi między składem pary a składem cieczy.
Przybliżoną sprawność różnych typów kolumn rektyfikacyjnych podano w taoe-li II.3>
Czy kolumna rektyfikacyjna mogłaby działać, gdyby całą ilość par uchodzących z ostatniej półki odebrać Jako destylat, inaczej mówiąc, gdyby liczba powrotu była równa zeru? W takiej sytuacji, w przypadku kolumny z dobrą izolacją cieplną, na półkach nie byłoby cieczy, cała kolumna byłaby wypełniona parami, których stężenie na całej wysokości kolumny byłoby jednakowe, równe stężeniu par nad cieczą w kolbie destylacyjnej. Wzbogacenie destylatu w składnik bardziej lotny w przypadku tak prowadzonej "rektyfikacji" byłoby równe wzbogaceniu uzyskanemu w przypadku destylacji prostej. Zastosowana kolumna nie spełniłaby więc swojej roliTpjTpraktyce laboratoryjnej używa się urządześ zwanych deflegmatorami, działających analogicznie do kolumn rektyfikacyjnych, pracujących jednak bez głowic rektyfikacyjnych za pomocą których wprowadza się do kolumny orosienie. Jednakże deflegmatory charakteryzują się brakiem izolacji cieplnej, dzięki czemu częśó par przepływających przez deflegmator skrapla się w wyniku wymiany ciepła z otoczeniem i spływając w dół spełnia rolę orosienia.I
Najwyższy stopiert rozdziału można by osiągnąó zawracając całą ilośó skroplonych par jako orosienie. Taki sposób rektyfikacji nie ma jednak oczywiście sensu, ponieważ, nie prowadzi do uzyskania destylatu. Dobierając warunki rektyfikacji należy przyjąć wystarczająco dużą liczbę powrotu dla uzyskania żądanego stopnia rozdziału, z drugiej jednak strony trzeba pamiętać o tym, że im większa jest liczba powrotu, tym mniejszą ilość destylatu odbiera się w jednostce czasu. Można przyjąć, iż pełne wykorzystanie sprawności kolumny można uzyskać, gdy liczba powrotu jeat w przybliżeniu równa ilości półek teoretycznych kolumny. Zwiększanie liczby powrotu powyżej tej wartości nie daje większego efektu.
II.3-1.5. Zasada procesu destylacji z para wodna
Destylację z. parą wodną można prowadzić Jedynie wtedy, gdy destylowana substancja nic rozpuszcza się w wodzie lub rozpuszcza się w niej w niewielkim stopniu oraz wykazuje w temperaturze około 100°C wystarczającą prężność par. V/ dwufazowym dwuskładnikowym układzie utworzonym z destylowanej substancji i wody oba składniki układu zachowują, aię w przybliżeniu nie-