50219 neonatologia 5

Wizyta patronażowa położnej rodzinnej

realizuje samodzielnie świadczenia zapobiegawcze, diagnostyczne, lecznicze i ewentualnie rehabilitacyjne wynikające z planu opieki nad położnicą i noworodkiem zdejmuje szwy z krocza

realizuje działania pielęgnacyjno-opiekuńcze wynikające z planu opieki

-    wykonuje czynności diagnostyczne, lecznicze i rehabilitacyjne zlecone przez lekarza

-    współpracuje z położnicą, jej rodziną i zespołem terapeutycznym w realizacji opieki

-    na bieżąco dokonuje oceny podjętych działań.

. Położna przekazuje położnicy informacje o potrzebie interwencji lekarskiej w przypadku zaobserwowania nieprawidłowości.

I. Położna zgłasza zaobserwowane nieprawidłowości lekarzowi podstawowej opieki zdrowotnej.

3.    Położna ustala termin następnej wizyty.

4.    Położna pozostawia informację ze wskazaniem możliwości kontaktu (np. wizytówkę z numerem telefonu) i zachęca położnicę do korzystania z kontaktu telefonicznego w przypadku pojawienia się niepokojących problemów.

15. Położna prowadzi dokumentację medyczną dla położnicy i noworodka, w której odnotowuje dane osobowe podopiecznych, dane dotyczące stanu zdrowia, problemów zdrowotnych, zaplanowanych i podjętych działań medycznych - udzielonych świadczeń zdrowotnych oraz wnioski i zalecenia odnośnie do dalszego postępowania, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2003 r. w sprawie rodzajów indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta, sposobu jej prowadzenia i przechowywania oraz szczegółowych warunków jej udostępniania przez pielęgniarkę, położną udzielającą świadczeń zdrowotnych (DzU z 26.08.2003 r. Nr 147, poz. 1437).

16. Po osiągnięciu przez dziecko 6. tyg. życia położna przekazuje opiekę nad nim pielęgniarce środowiskowej - rodzinnej.

Kryteria wyniku

1.    Położnica i dziecko do 6. tyg. życia mają zapewnioną w środowisku domowym, w miejscu zamieszkania lub przebywania, ciągłą, kompleksową i profesjonalną opiekę położniczą.

2.    Położnica uzyskała niezbędną wiedzę na temat przebiegu połogu i rozwoju noworodka.

3.    Położnica zapoznała się z zasadami pielęgnacji noworodka, umie prawidłowo pielęgnować swoje dziecko, zna podstawowe techniki pielęgnacyjne.

4.    Położnica zna metody planowania rodziny.

5.    Przygotowanie położnicy do samoobserwacji i samopielęgnacji jest wystarczające.

6.    Położnica i jej rodzina są zadowoleni z poziomu świadczonych usług.

7. Rodzina położnicy ma wiedzę na temat zmian fizycznych i reakcji emocjonalnych zachodzących w połogu i została przygotowana do udzielenia pomocy i wsparcia położnicy.

Pytania sprawdzające

1.    Na co powinna zwracać uwagę położna podczas wizyty w środowisku domowym?

2.    Jak powinna przebiegać wizyta patronaźowa?

3.    Jakie regulacje prawne porządkują możliwość sprawowania opieki nad kobietą i Jej dzieckiem w warunkach domowych?

Problemy pielęgnacyjne okresu noworodkowego

Cel główny:

Zaprezentowanie głównych problemów występujących w okresie noworodkowym.

Cele szczegółowe:

1.    Postępowanie w sytuacjach trudnych dla matki podczas opieki nad noworodkiem.

2.    Zaprezentowanie sposobu postępowania podczas wystąpienia pierwszych problemów podczas opieki nad noworodkiem.

W okresie płodowym dziecko uzależnione jest całkowicie od matki. Po porodzie uruchamiane są procesy adaptacyjne (procesy metaboliczne, oddychania, termoregulacji). Pierwsze 4. tyg. życia dziecka jest czasem adaptacji do zmieniających się warunków życia i środowiska. Ma to kluczowe znaczenie w rozwoju dziecka.

W okresie noworodkowym i wczesnoniemowlęcym mogą wystąpić liczne trudności pielęgnacyjne, z którymi matka musi sobie radzić, opiekując się swoim dzieckiem.

Ciemieniucha

Ciemieniucha jest dość częstą dolegliwością spotykaną we wczesnym okresie niemowlęcym. Pierwsze zmiany zwykłe pojawiają się już w początkowych tygodniach życia. Ciemieniucha powstaje na skutek nieprawidłowej pracy gruczołów łojowych na brwiach i owłosionej części głowy. W wyglądzie przypomina brunatne plamy, które stanowią zlepek tłustych łusek, ściśle przylegających do podłoża. Nie jest wynikiem niedbałości rodziców o higienę niemowlaka. Ciemieniucha nie jest groźna, ale wygląda dość nieestetycznie.

Leczenie ciemieniuchy nic stanowi większego problemu, ale wymaga systematyczności i cierpliwości. Nie należy jej z głowy dziecka zdrapywać. Codziennie trzeba natłuszczać oliwką miejsca objęte zmianą (na ok. 1 h przed kąpielą). Po kąpieli należy sczesywać łuski szczotką przeznaczoną dla dzieci. Zabieg należy wykonywać do momentu zakończenia tworzenia się ciemieniu-