51430 skanuj0012

Pozycja stojąca człowieka, pozycja siedząca, poruszanie się

Cykl chodu.

cn

poru), druga kończyna zawisa w powietrzu (faza wykroku), aby zająć nowe położenie — do przodu w stosunku do ciała. Kończyna wykroczna staje się następnie kończyną podpierającą, zakroczną, wypychającą ciało do przodu, i tak, naprzemiennie, cały cykl powtarza się (ryc. 9.2).

Chód jest niezwykle energooszczędnym rodzajem poruszania się, między innymi dlatego, że położenie środka ciężkości w czasie cyklu zmienia się nieznacznie (ryc. 9.3, 9.4), a częściowo dlatego, iż energia sprężysta może być magazynowana w mięśniach i ścięgnach. Zdol-9.4

Zmiany położenia w osi pionowej miednicy, ramion oraz głowy podczas całego cyklu chodu (faza podporu oznaczona prostokątem).

Faza Faza

Musculus erector spinae Musculi glutei: medius et minimus Musculi: iliacus et psoas maior Musculus ąuadriceps femoris Musculus tensor fasciae latae Musculus biceps femoris Musculus soleus Musculus flexor hallucis longus Musculus extensor hallucis longus

9.3

Na rysunku przedstawiono zmiany, jakie zachodzą w ustawieniu osi poprzecznej obręczy miednicznej (gruba linia), osi poprzecznej obręczy barkowej (cienka linia) oraz środka ciężkości (linia kropkowana) w zależności od położenia stóp podczas chodu, w kierunku który oznaczony jest strzałką.

9.5

Działanie różnych mięśni i grup mięśniowych w czasie chodu: (1) podczas wykroku oraz podczas fazy podporu na jednej kończynie; (2) na obu kończynach.