53676 Zasady Wykładni Prawa L Morawski04

- ■ ■ Zasady wykładni prawa ■ « *

w których został sporządzony tekst prawa unijnego, a więc równorzędno-ści wszystkich wersji sporządzonych w językach państw członkowskich. Z tego też powodu fundamentalnym wymogiem w wykładni pojęć prawa wspólnotowego jest respektowanie zasady jednolitości, która wymaga, by reguły prawa unijnego były w jednolity sposób stosowane i interpretowane we wszystkich krajach członkowskich (wyrok ETS z dnia 3 kwietnia 2008 r., w sprawie C-187/07, D. Endendijk), W sytuacji zatem, gdy został podniesiony zarzut niezgodności różnych wersji językowych sąd jest zobowiązany do dokonania ich wykładni porównawczej (komparatystycznej)⁶'' i „zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sformułowanie użyte w jednej z wersji językowych przepisu wspólnotowego nie może służyć za jedyną podstawę jego wykładni lub domagać się w tym względzie pierwszeństwa względem innych wersji językowych. Takie podejście byłoby bowiem niezgodne z wymogiem jednolitego stosowania prawa wspólnotowego” (wyrok ETS z dnia 9 października 2008, w sprawie C-239/07 Juliusa Saba-tauskasa; zob. też wyroki: z dnia 12 listopada 1998 r. w sprawie C-149/97 Institute of the Motor Industry, Rec. s. 1-7053, pkt 16, z dnia 3 kwietnia 2008 r. w sprawie C-187/07 Endendijk). Może się też zdarzyć tak, że potrzeba zachowanie jednolitości wykładni prawa wspólnotowego spowoduje, że „dany przepis będzie interpretowany i stosowany w sposób, który odbiega od właściwego lub zwyczajowego sensu składających się na niego słów w jednej lub kilku wersjach językowych” (wyrok sądu pierwszej instancji z dnia 9 września 2008 r., w sprawach połączonych T-349/06, T-371/06, T-14/07, T-15/07 i w sprawie T-332/07, Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich; podobnie wyrok Trybunału z dnia 3 marca 1977 r. w sprawie 80/76 North Kerry Milk Products, Rec. s. 425, pkt 11). Wtedy jednak należy moim zdaniem rozważyć kwestię, czy nie prowadzi to do wykładni contra legem przepisów prawa krajowego albowiem taka wykładnia jest niedopuszczalna. We wskazanej sytuacji sądy krajowe winny zasadniczo odmówić zastosowania prawa krajowego i bezpośrednio zastosować przepisy wspólnotowe (por. szerzej na ten temat niżej).

ETS akceptuje również sformułowaną w konwencji wiedeńskiej dyrektywę, że rozwiązywanie kolizji między różnymi wersjami językowymi powinno następować w drodze ich harmonizowania (por. art. 33 ust. 4 kon-** M. Fryźlewicz, op. dt„ s. 37 i n,; A. Kalisz, op. cit., s. 158.

= c ■ 304 * * «