Następna strona u góry: Grzybinki (Fungia sp.) składają się z jednego lub kilku pojedynczych polipów.
Pośrodku: Koral pęcherzykowaty Plerogyra sinuosa, jak na razie, dalej jest uważany za dość trudnego podopiecznego.
U dołu: Dzisiaj można już z powodzeniem hodować w akwarium większość gatunków korali madreporo-wych.
Korale madreporowe (Madreporaria)
W przeciwieństwie do większości jamochłonów, korale madreporowe są w stanie pozyskiwać z wody morskiej duże ilości wapnia, który pozwala im budować twardy szkielet zewnętrzny. W tworzeniu szkieletu pomagają im, wspominane tu już wielokrotnie, zooksantelle. Zooksantelle są symbiotyczny-mi glonami żyjącymi w ciele korali madre-porowych i w tkankach wielu innych zwierząt bezkręgowych. Podobnie jak wszystkie rośliny, jednokomórkowe glony symbiotycz-ne potrzebują dużych ilości światła do przeprowadzania fotosyntezy. Część powstających podczas tego procesu związków chemicznych staje się źródłem pokarmu dla korali. Natomiast korale przekazują glonom produkty swojego metabolizmu. W ten sposób każdy z tych dwóch organizmów żyje dzięki odpadom wytworzonym przez swojego partnera - jest to więc prawdziwy związek symbiotyczny.
Wykazano doświadczalnie, że korale madreporowe wspierane przez zooksantelle są w stanie wbudować w swój szkielet znacznie większą ilość wapnia, niż mogą to zrobić bez ich udziału. Dlatego, jeśli mówimy o koralach madreporowych jako o budowniczych raf koralowych, nie możemy przy tym zapominać o roli, jaką odgrywają w tym procesie glony symbiotyczne.
Przed kilkoma laty korale madreporowe straciły wśród doświadczonych akwarystów
status trudnych podopiecznych. Wiele gatunków wspaniale znosi warunki akwaryjne, a niektóre udaje się nawet rozmnażać. Dzięki ostatnim ulepszeniom technologicznym (reaktor wapniowy) hodowla korali madreporowych przestała być tajemną wiedzą znaną tylko garstce wtajemniczonych. Przyczyniła się do tego także niestrudzona praca specjalistów i zdobyta przez nich wiedza o biologii tych ciekawych zwierząt.
Jednak, podobnie jak i inni przedstawiciele koralowców, są one raczej wymagającymi i wrażliwymi podopiecznymi. Korale madreporowe stawiają stosunkowo wysokie wymagania dotyczące jakości wody i pozostałych warunków środowiskowych. Jednym z nich jest z pewnością odpowiednio silne oświetlenie. Jeśli hodujemy dużą liczbę korali, to do wody w akwarium powinniśmy dodawać pierwiastki śladowe, takie jak jod czy stront. Nieodzowny będzie też wydajny reaktor wapniowy.
Nie wszystkie koralowce budują rozległe kolonie. Niektóre gatunki żyją pojedynczo lub w małych skupiskach (np. Fungia). Niektóre gatunki korali madreporowych żyją w podwodnych grotach lub zasiedlają ciemne miejsca pod nawisami morskich skał. Takie gatunki nie posiadają zooksantelli. Zaliczamy do nich przedstawicieli rodzaju Dendrophyl-lia i Tubastrea. W akwarium musimy wybrać dla nich wystarczająco ciemne miejsce, ponieważ w przeciwnym razie szybko pokryje je warstwa glonów i zwierzęta obumrą. Jeśli
Korale madreporowe z podgromady koralowców sześcio-promiennych (Hacacorallia).
a) przekrój przez polip korala mądre -porowego,
b) Pachyseris,
c) Seńatopora,
d) Pocillopora,
e) Acropora.