57884 OPIS 02

Sieć trakcyjna

W latach 1963-1975 Warszawska Kolej Dojazdowa była gruntownie modernizowana, łącznie z układem zasilania. Przebudowano stare podstacje trakcyjne i zbudowano trzy nowe, wirujące przetwornice maszynowe pracujące bez awarii i większych napraw od początku eksploatacji (1926 roku!) zastąpiono prostownikami półprzewodnikowymi, przebudowano zasilającą sieć energetyczną (z 5 kV na 15 kV), sieć trakcyjną podwieszono na stalowych słupach. Jest to sieć skompensowana, tzn. urządzenia naprężające zapewniają stały (niezależnie od temperatury) naciąg w linie nośnej i drutach jezdnych. Elementy wyposażenia słupa muszą zatem umożliwić przewodom pewną swobodę ruchów podłużnych.

O sieci trakcyjnej, zasadach konstrukcji i wykonania było już w poprzednim zeszycie (1/2002 wagon serii SR51). Tam też są dokładne opisy wykonania kartonowych modeli słupów i osprzętu oraz prawidłowego ukształtowania przewodów. Nabycie tego modelu będzie dobrą „inwestycją” i przyda się także przy budowie innych modeli kolei elektrycznej. Obszerne opisy budowy modelu sieci trakcyjnej były też w „Świecie Kolei” (nr 1, 2 i 3 z 1998 roku).

Zbudujmy więc model sieci zawieszonej na indywidualnych konstrukcjach wsporczych (słupach); to zupełnie oddzielne zadanie, ale gorąco namawiam do wykonania chociaż dwu przęseł.

Części umieszczone na arkuszu 05 wystarczą do zbudowania dwu odcinków sieci po dwa przęsła (np. na linii dwutorowej lub jednego długiego). W sieci skompensowanej zwykle są dwa druty jezdne, ale w pewnych warunkach może być jeden i takie przęsło zbudujemy.

Teraz kilka podstawowych uwag, które łącznie z rysunkami - i nabytym już doświadczeniem - powinny wystarczyć do podjęcia tej pracy.

Klejenie i montaż słupa znacznie ułatwi prosty „przyrząd”, wykonany z części umieszczonych na arkuszu 11, sposób jego złożenia i wykorzystania jasno wynika z rysunku instruktażowego. Wykonanie osprzętu, czyli ukośnika z odciągiem i wysięgu pomocniczego z ramieniem odciągowym, nie jest trudne, chociaż wymaga umiejętności zaginania bardzo wąskich pasków. Wysięg pomocniczy, z drutu 0,6-0,7 mm, po ukształtowaniu trzeba wkleić (np. butaprenem) między dwie części ukośnika, ale później całość wzmocnić przez nasycenie jakimś klejem polimerowym.

Trochę więcej wysiłku wymaga wykonanie przęsła sieci. Tu, inaczej niż w sieci półskompensowanej nad wagonem rewizyjnym, odwzorujemy dłuższe przęsło sieci skompensowanej. Do wyznaczenia kształtu liny nośnej przyjąłem przęsło 64-metrowe z 8 wieszakami, których długości przeliczyłem z tablic montażowych.

Dla naszych potrzeb to przęsło skróciłem do 36 cm (z przeliczenia wynika prawie 74 cm - to dużo). Ten odcinek dzielę na 16 równych części i z punktów o numerach nieparzystych odmierzam przeliczone długości wieszaków, w ten sposób wyznaczając kształt liny nośnej (krzywej łańcuchowej). Muszę jeszcze dodać, że na linę nośną najlepiej będzie się nadawał drut, tzw. żelazny, dość twardy, ale zachowujący nadany kształt. Twardy drut stalowy trudno uformować, a miedziany łatwo się odkształci.

Sposób mocowania osprzętu i przewodów jasno wynika z rysunków