WPD-2 1995 r.
9-12.12. Pochylenie podłużne gazdu publicznego i pochylenie poprzeczne drogi w obrębie jej korony powinny być takie same. Na długość 7,0 m od krawędzi korony pochylenie podłużne zjazdu nie powinno przekraczać 5% , na pozostałym odcinku 12%, a wyjątkowo 15% .
9.12.13. Na geździc publicznym o przekroju ulicznym szerokość jezdni wynosi od 4,5 do 6,0 m, w zależności od struktury rodzajowej ruchu. Nawierzchnia jezdni na zjeżdzie powinna być utwardzona na długości 20,0 m.
9.12.14. Zjazdem indywidualnym nazwano miejsce dostępu do drogi z obiektu, który jest użytkowany indywidualnie.
Zjazd ten zapewnia dostęp do pojedynczych posesji, zabudowań gospodarczych, na pole lub do innych obiektów użytkowanych indywidualnie (w których nie jest prowadzona publiczna działalność gospodarcza).
9.12.15. Zjazdy indywidualne dopuszcza się wyjątkowo na drodze III klasy, na której dostępność nie jest ograniczona. Na drodze tej liczba gazdów indywidualnych powinna być ograniczona, a do obsługi terenu przy drodze zaleca się wykorzystanie układu dróg zbiorczych.
9.12.16. Przy projektowaniu gazdów indywidualnych należy :
- ograniczyć liczbę gazdów przez łączenie sąsiednich,
- włączać zjazdy do drogi pod kątem prostym,
- zapewnić ciągłość odwodnienia wzdłuż drogi.
9.12.17. Na gazdach do zabudować i pól często użytkowanych należy przewidywać nawierzchnię twardą na długość 5,0 m od krawędzi nawierzchni drogi.
Na pozostałych gazdach zaleca się wzmocnienie jezdni materiałem miejscowym, przynajmniej w obrębie pobocza drogi. Niezbędne jest wówczas wzmocnienie krawędzi jezdni drogi.
9.12.12. Szerokość korony zjazdu powinna wynosić co najmniej 4,5 m, szerokość umocnionej jezdni 3,0 m, przy najmniejszej szerokość pobocza 0,75 m.
9.12.19. Krawędź nawierzchni zjazdu na połączeniu z drogą główną należy wyokrąglić tu kiciu o promieniu 3,0 + 5,0 m.
9.1X20. Pochylenie podłużne zjazdu należy dostosować do pochylenia poprzecznego korony drogi. Pochylenie zjazdu na długość 5,0 m od krawędzi korony drogi nie powinno przekraczać 5% , a na pozostałym odcinku co najwyżej 15% .
9.12X1. Na zjeździć o przekroju ulicznym należy projektować jezdnie o szerokości 3,0 m.
10.1. TYPY WĘZŁÓW I ZAKRES ICH STOSOWANIA
10.1.1. Rozróżnia się następujące typy węzłów;
. bezkolizyjny, typu WA, na którym nie występuje przecinanie torów jazdy, a relacje skrętne są realizowane tylko jako manewry wyłączania, włączania i przeplatania się potoków ruchu,
_ częściowo bezkolizyjny, typu WB, na którym występuje przecinanie torów jazdy niektórych relacji z drogą; w ramach węzła funkcjonuje wówczas na tej drodze skrzyżowanie lob zespół skrzyżowań, jednak ważniejsze relacje są prowadzone bezkolizyjnie,
- kolizyjny, typu WC, na którym tytko jezdnie główne krzyżują się w różnych poziomach, natomiast relacje skrętne na obu drogach odbywają się na skrzyżowaniach.
10.1.2. Zakres stosowania węzłów typu WA, WB i WC, w zależności od klas krzyżujących się
dróg, podano w tabl. 10.1.
TkbL 10.1. Zakresy stosowania węzłów
Klasa drogi |
I |
U |
01 |
IV |
Ul |
WA.WB |
WB,WC,(S) |
WB.WC3 |
S(WB,WC) |
IV |
P,(WB) |
WB,WQS |
S,(WB,WC) |
S |
V |
P |
P.(Sp) |
s |
s |
Oznaczenia:
WA.WB.WC - typy węzłów,
S - skrzyżowanie,
Sp - włączenie tylko na prawe skręty,
P - przejazd drogowy (różnopoziomowy), () - rozwiązanie dopuszczalne wyjątkowo.
10.13. Węzły z drogami I lub II klasy należy projektować według zasad ustalonych wWPD-I.
10.1.4. W miejscu krzyżowania się (lub połączenia) dwóch dróg III klasy dopuszcza się projektowanie węda, jeżeli jest spełniony jeden z następujących warunków:
- skrzyżowanie nie zapewnia wymaganej przepustowości,
- jedna z dróg docelowo będzie drogą ekspresową a analiza ekonomiczna uzasadnia budowę węzła,
- układ wysokościowy krzyżujących się dróg oraz specyficzna kierunkowa struktura ruchu narzucają przecięcie dróg w różnych poziomach,
- występują szczególne warunki lokalne.
-105-