58652 P1680457

Pozycja ustrojowa Prezydenta RP w świetle nowej Konstytucji

I. 1. Ogólną pozycję Prezydenta RP w konstytucyjnej strukturze władzy państwowej wyznacza art. 10 Konstytucji. Wyrażona w tym artykule konstytucyjna zasada podziału i równowagi władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej oraz dualistyczna struktura egzekutywy określają model relacji między naczelnymi organami państwa tworzącymi strukturę władzy państwowej. Konstytucja odchodzi od klasycznego rozumienia podziału władzy opartego na zasadzie triady władz i ich wzajemnej separacji (rozdziału) na rzecz współczesnej koncepcji podziału władzy akcentującej nie tylko element rozdzielenia władzy państwowej, lecz również aspekt równoważenia się trzech władz . Istotą tej koncepcji ustrojowej jest system instytucji równoważących władze.

W konstytucyjnymi systemie ustrojowym państwa Prezydent jest statuto-wany jako istotne ogniwo w systemie podziału władzy oraz jako samodzielny podmiot realizujący w systemie rządzenia koncepcję równoważenia władz (ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej).

Konstytucja w art. 10 ust. 2 określa - podobnie jak to czyniły Konstytucja Marcowa i Mała Konstytucja z 1992 r. - strukturę podzielonych wewnętrznie poszczególnych władz, stanowiąc m.in., że władzę wykonawczą sprawują prezydent RP i Rada Ministrów. Konstytucja określa w ten sposób ogólną konstrukcję dualistycznej egzekutywy oraz ogólnie charakter ustrojowy Prezydenta RP jako organu władzy wykonawczej.

Miejsce Prezydenta w konstytucyjnym systemie organów państwa, wyznaczone zasadą podziału władzy, potwierdza formalna systematyka Konstytucji. Odpowiednie przepisy dotyczące tej instytucji zostały zamieszczone w rozdziale V: "Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej", usytuowanym po rozdziale FV: "Sejm i Senat" a przed rozdziałem VI: "Rada Ministrów i administracja rządowa".

Por. A. Putto: Podział władzy. Aktualne problemy w doktrynie, prawie i wspókzesntj dyskusji konstytucyjnej w Polsce, "Przegląd Sejmowy" 1993, nr 3, s. 9-26.