58975 IMGC40 (3)

28 Cele edukacji

— nadaje się do przedmiotów silnie ustrukturowionych, mało do przedmiotów humanistycznych i społecznych, ponadto nadaje się głównie do sfery poznawczej, trudniej operacjonalizować sferę emocjonalną.

Mimo tych ostatnich mankamentów, przeważają cechy dodatnie, wszystko to co jest przedmiotem wnikliwej analizy, musi przynieść efekty.

Aby zapobiec zniszczeniu struktury celu ogólnego, odizolowaniem od siebie celów operacyjnych, musimy wyodrębnić materiał kształcenia jako system informacji wykorzystywanej w kształceniu. Klasyfikacja celów kształcenia i klasyfikacja materiału kształcenia dotyczą tych samych czynności opanowywanych przez uczniów i w tym sensie są zależne. Cele i materiał kształcenia stanowią dwa aspekty — operacyjny i informacyj-ny — tych samych czynności.

A więc następny problem do charakterystyki procesu edukacyjnego to treśd kształcenia.

Literatura

1.    Davies R. H., Alexander L. T., Yelon S. L., Konstruowanie systemu kształcenia. ]ak doskonalić nauczanie? Warszawa 1983.

2.    Niemierko B., Pomiar sprawdzający w dydaktyce. Teoria i zastosowanie. Warszawa 1990.

3.    Praca nauczyciela i ucznia w klasach I-III. Red. M. Lelonek, T. Wróbel. Warszawa 1990.

4.    Strykowski W., Operacjonalizacja celów kształcenia. „News Oświaty", 1993 maj.

5.    Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela. Red. K. Kruszewski. Warszawa 1991.

6.    Współczesne przemiany edukacji loczesnoszkólnej. Red. M. Jakowicka. Zielona Góra 1995.

7.    Więckowski R., Pedagogika wczesnoszkolna. Warszawa 1993.