59406 s50 (4)

3: Czasownik avoir/§ 4: Czasowniki I grupy

Aby coś opisać lub przedstawić kogoś, używamy konstrukcji c’est + przymiotnik lub c’est + imię. Cest joli.

C’est Laurę, ma femme.

Jeśli opisywanych rzeczy jest więcej niż jedna lub chcemy przedstawić kilka osób, wówrzas używamy wyrażenia ce sont.

Ici, ce sont les toilettes.

Ce sont Nathalie et Frederic.

Czasownik avoir Avoir (mieć) jest czasownikiem nieregularnym.

J’ai faim.		Jestem głodny.
Tu as soif.		Masz pragnienie.
11 a vingt ans.		On ma 20 lat.
avoir j’	ai
tu	as
il/elle/on	a
nous	avons
vous	avez
ils/elles	ont

Zwróć uwagę na wymowę form ils ont/ elles ont: między zaimkiem a czasownikiem pojawia się łączenie (liaison). Oznacza to, że spółgłoska s będzie w tym wypadku wymawiana jako [z], gdyż pojawia się po niej samogłoska.

Wyrażenie il y a także zawiera czasownik avoir. Znaczy ono „jest", „znajduje się". Używamy go bardzo często, aby zasygnalizować, co się znajduje w danym miejscu. Bliższe określenie tego miejsca może znajdować się na początku lub na końcu zdania.

Sur le marche, il y a des oranges./Il y a des

oranges sur le marche.

Czasowniki I grupy

Do I grupy można zaliczyć większość czasowników francuskich. Są to czasowniki regularne, zakończone na -er.

adorer (uwielbiać) j’    adore

tu    adores

il/elle/on    adore

nous    adorons

vous    adorez

ils/elles    adorent

W przypadku czasowników' zakończonych na -er trzy osoby liczby pojedynczej i 3. osoba liczby mnogiej brzmią jednakowo, gdyż końcówek tych form nie wymawiamy. Tylko końcówki -ons oraz -ez są wymawiane.

Zwróć uwagę na łączenie międzywyrazowe {liaison), gdy czasownik zaczyna się na samogłoskę lub h nieme, gdyż wówczas je ulega skróceniu do y.

Do I grupy zaliczamy kilka czasowników, które odmieniają się co prawda regularnie, ale kryją pewne trudności ortograficzne.

Czasowniki zakończone na -geri -cer

W przypadku czasownika manger (jeść) i innych czasowników' zakończonych na -ger trudność kryje się w 1. osobie liczby mnogiej. W wymowie końcówka ta zachowuje się zupełnie zwyczajnie, ale w pisowni musimy pamiętać o dodaniu -e:

manger

je    mange

tu    manges

il/elle/on    mange

nous    mangeons

vous    mangez

ils/elles    mangent

Podobnie w przypadku czasownika commencer (zaczynać) i innych czasowników zakończonych na -cer musimy pamiętać o pisowni. Pojawia się c z cedille (ę), które wymawiamy jako s: je commence - nous commenęons

50 i cinąuante