Dobrym przykładem jest naród rumuński, który powstał w wyniku romanizacji licznych grup plemiennych (Daków, Słowian, Picczyngów i innych).
Jeżeli asymilacja danej mniejszości, bądź jej części, przebiega dobrowolnie, zjawisko to nosi nazwę akulluracji.
Akulturacja Akulturacja oznacza przyjmowanie przez jednostkę lub grupę społeczną kultury (lub któregoś z jej elementów) innej grupy społecznej (np. akulturacja językowa). Wielka encyklopedia powszechna PWN ujmuje zjawisko akulturacji jako proces zmian kulturowych zachodzących w czasie kontaktów społeczeństw o różnych tradycjach kulturowych, a także jako skutki tych zmian. Zmiany, które zachodzą we wzorach kultury, powinny być traktowane jako proces ciągłej interakcji (wymiany) pomiędzy różnymi grupami kulturowymi, prowadzący do wzajemnego wzbogacania, a nic jak zwykłe przejęcie elementów jednej kultury przez drugą. (Patrz także hasło: Segregacja).
Termin pochodzi od nazwy Oceanu Atlantyckiego, którego północna część obmywa brzegi większości krajów najwyżej rozwiniętych. Geopolityczny sens tego terminu jest związany z powstaniem w 1949 roku organizacji NATO (North Atlantic Treaty Organization). Allantyzm oznacza wspieranie polityki NATO, ale może być także rozumiany jako uznanie przewodniej roli politycznej i militarnej Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (USA), które są podstawową silą sojuszu. Właśnie Stany Zjednoczone były liderem Zimna wojna świata zachodniego („atlantyckiego”) w okresie zimnej wojny.
tzn. politycznej konfrontacji krajów NATO z krajami Układu Warszawskiego, na czele którego stal ZSRR (od końca lat czterdziestych do końca rozpadu bloku sowieckiego w latach 1989-1991). W Europie Zachodniej, szczególnie po zmianach jakie zaszły na obszarze byłego ZSRR, nasilają się tendencje do odchodzenia od atlantyzmu w kierunku ..curopcizmu”. Koncepcja ta szczególnie silnie reprezentowana jest przez Francję.
W geopolityce istnieją również inne terminy, które podobnie jak pojęcie atlantyzmu swoją nazwę wzięły ze dlownika geograficznego, np. takie jak: afrykanizacja i bał-kiwizacja. Identyfikują one charakterystyczne procesy lub ulitiklury polityczne państw lub całych obszarów położonych w określonym regionie geograficznym.
Termin ten został użyty przez niemieckiego filozofa Johanna Fichtego już w 1800 roku. Określa on dążność do samowystarczalności gospodarczej narodu, państwa, opartej na wykorzystaniu własnych zasobów, bez udziału w tym rozwoju znaczącej wymiany z zagranicą. Aularkia, czyli samowystarczalność gospodarcza, jest przeciwieństwem międzynarodowego podziału pracy i powoduje zmniejszenie efektywności gospodarczej.
Polityka zamkniętej ekonomii i ograniczonych kontaktów /c światem zewnętrznym była charakterystyczna do niedawna np. dla Chin. a wcześniej również dla państw faszystowskich I socjalistycznych. Jej celem było maksymalne uniezależnienie gospodarek tych państw totalitarnych od rozwiniętych krajów demokratycznych, co gwarantowało ich rządom wolną rękę w stosowaniu represji wobec wszystkich przeciwników systemu politycznego.
Izolacja państw
Aularkia może być wynikiem izolacji państw, na którą składają się z następujące czynniki:
1) naturalne — oddalenie od rynków, słabe rozpoznanie I rozeznanie w miejscowych zasobach sprawiają, że wymiana / danym krajem jest ekonomicznie nieopłacalna:
2) konflikty militarne, wewnętrzne kryzysy oraz wstrząsy społeczne — wówczas w państwie brakuje możliwości i środków płatniczych, a handel zagraniczny z takim krajem narażony jest na zwiększone ryzyko strat;
3) ideologiczne — polityka kraju jest ukierunkowana na „zamknięcie" w ramach określonego bloku idcologiczno-• poi i tycznego, np. były blok radziecki. Korea Północna, Myanmar (Birma) i inne;
15