wadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w zakładach górniczych, wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz.U. nr 22, poz. 119). Przepisy te wymagają zachowania minimalnej odległości otworu wiertniczego ropy naftowej lub gazu, grożącego skażeniem powietrza siarkowodorem, od pojedynczych domów mieszkalnych lub zespołów zabudowy mieszkaniowej, zgodnie z tablicą 3.
Tablica 3. Promienie strefy skażenia siarkowodorem od otworów wiertniczych do zabudowy mieszkaniowej
Kategoria zagrożenia |
Promień strefy przewidywanego skażenia H,S (m) |
Minimalna odległość otworu od | ||
pojedynczego domu mieszkalnego |
budynków zamieszkanych przez | |||
nie więcej niż 30 osób łącznie |
więcej niż 30 osób łącznie | |||
I |
powyżej 3500 |
100 |
500 |
1500 |
II |
od 3500 do 1000 |
100 |
500 |
500 |
III |
poniżej 1000 do 500 |
100 |
100 |
100 |
IV |
poniżej 500 do 150 |
100 |
100 |
100 |
Źródło: Dz.U. z 1995 r. nr 22, poz. 119.
Wymagania w zakresie odległości sanitarnych zabudowy oraz położenia cieków wodnych, wykorzystywanych do celów gospodarczych, od cmentarzy zostały ustalone w rozporządzeniu ministra gospodarki komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz.U. nr 52, poz. 315). Wymagania te ilustruje rysunek 8.
Rys. 8. Strefy sanitarne i odległości od cmentarzy; granica zabudowy mieszkaniowej, zakładów żywienia, produkcji i składów żywności: a) bez wodociągu, b) z wodociągiem
Strefy sanitarne dla hodowli zwierząt futerkowych określa instrukcja ministrów zdrowia i opieki społecznej oraz rolnictwa z dnia 3 maja 1961 r. w sprawie warunków sanitarnych dla hodowli zwierząt futerkowych (MP nr 38, poz. 178).
Instrukcja wskazuje, że teren hodowli zwierząt futerkowych powinien być otoczony strefą ochronną, którą ustala każdorazowo właściwy miejski lub dzielnicowy inspektor sanitarny.
Strefę ustala się według linii prostej od najbardziej na zewnątrz wysuniętego pomieszczenia (klatki) dla zwierząt lub ogrodzenia wybiegu w kierunku obiektu chronionego.
Długość tej linii prostej powinna wynosić co najmniej:
1) przy hodowli lisów:
a) 50 m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 5 sztuk,
35