64750 jp1450 15501

rągwie litewskie. Tatarzy przystąpili do kolejnego ataku, tym razem większością sił, pozostawiając tylko niewielką osłonę przy taborze. Znowu natarli na Wołynian, którym jednak w sukurs przyszły początkowo cztery roty polskiego hufu czelnego. Nie dały jednak rady Tatarom, musiał więc Kamieniecki posłać dalsze. Jedna z polskich rot przedarła się w okolice taboru z jasyrem i zaczęła uwalniać jeńców. Hetman Mikołaj Kamieniecki w końcu użył odwodu przechylając na swą korzyść szalę zwycięstwa. Jednakże nie zdołano zniszczyć przeciwnika, znacznie lżej zbrojni Tatarzy zdołali uciec, ponosząc jednak dotkliwe straty. Polacy i Wołynianie stracili 100 poległych, zdobywając 10 tysięcy koni i uwalniając 16 tysięcy jasyru.

D. Bitwa pod Orszą 8IX1514 rok.

Od początku XVI wieku Polska poprzez Litwę zostaje uwikłana w wojny z Wielkim Księstwem Moskiewskim, które próbuje odebrać ziemie ruskie Litwinom. 31 lipca 1514 roku wojska moskiewskie zdobywają bardzo ważną twierdzę smoleńską. W drugiej połowie sierpnia 1514 roku spod Wilna rusza armia polsko-litewska, aby odzyskać utraconą twierdzę. Składała się ona z 15 tysięcy litewskiej służby ziemskiej, 14000 zaciężnej jazdy, 3 tysięcy zaciężnej piechoty z Polski i około 2500 jazdy zgrupowanej w chorągwiach możno-władczych. Litwinami dowodzili - Konstanty Ostrogski i Jerzy Radziwiłł. Zaciężnymi z Polski ich hetman Janusz Swierczowski, nadwor-

v* - Jr ■'		IHBfe ; - ' ™
		IBł ' ^ /	*:v i:fP

Polska jazda w trakcie przeprawy przez Dniepr, fragment obrazu Bitwa pod Orszą.

33