66728 Obraz04 (5)

wybranym kierunku uderzenia. Stąd też na planowanym osiemnastokilomet-rowym odcinku przełamania niemieckiej obrony między Śmidyniem a Dolskiem skupił główne siły 47 i 69 A oraz całą 8 AGw (cały pas natarcia tych armii wynosił 62 km). Natomiast 70 A została rozwinięta na froncie 120 km, gdzie prowadziła aktywne działania wiążące ¹.

Osiągnięty stosunek sił wyjaśnia źródła dużego powodzenia, towarzyszącego natarciu tego zgrupowania. W krótkim czasie doszło do rozbicia znajdujących się przed nim jednostek niemieckich. Przed wojskami radzieckimi stanęła otworem operacyjna głębia nieprzyjacielskiej obrony z kierunkami wyprowadzającymi przez Lublin na Dęblin oraz Puławy, a następnie wzdłuż Wisły na prawobrzeżną Warszawę. Tam dopiero, wobec finalizowanych przegrupowań wojsk niemieckich, ten stosunek sił radykalnie się zmienił.

Natarcie lewego skrzydła 1 Frontu Białoruskiego rozpoczęło się 18 lipca. Siły niemieckie broniące się na kierunku kowelskim zostały w trzydniowej bitwie rozbite i odrzucone za Bug. Działające w pasie natarcia wojsk 47 A i 8 AGw korpusy szybkie 2 KKawGw i 11 KPanc uchwyciły 20 lipca dwa taktyczne przyczółki na Bugu, położone w rejonie Zabuża oraz Opalina. Następnie związki te, zorganizowane 22 lipca w grupę szybką Frontu pod dowództwem gen. Kriukowa, wraz z postępującymi za nimi siłami 47 A i nacierającymi bezpośrednio na Brześć wojskami 70 A, uderzyły w ogólnym kierunku na Siedlce.

Zajmiemy się najpierw operacją prowadzoną na kierunku siedleckim i brzeskim, gdyż działające tu siły w wyniku uzyskanego powodzenia, dołączyły do wojsk prawego skrzydła Frontu i pewien czas wspólnie walczyły przeciwko niemieckiej 2 Armii. Tutaj więc ^najwcześniej doszło do ważnego w skutkach współdziałania pomiędzy rozdzielonymi dotąd Polesiem związkami operacyjnymi 1 Frontu Białoruskiego.

Grupa szybka gen. Kriukowa, wyprzedzając nacierające na tym kierunku wojska 70 i 47 A, odrzuciła resztki niemieckiego VIII KA pod Międzyrzecz oraz Białą Podlaską i 24 lipca czołówkami dotarła pod Siedlce. Aby powstrzymać rozwijające się coraz bardziej natarcie, nieprzyjaciel rzucił w tym dniu przeciwko jednostkom radzieckim duże siły lotnictwa, które atakowało grupami po 25, a nawet 90 samolotów. W wyniku tych uderzeń zgrupowanie gen. Kriukowa poniosło duże straty i było zmuszone chwilowo przerwać natarcie. Wskutek tego niemiecka 2 A, gwałtownie zagrożona od strony dotąd względnie pasywnego skrzydła, zyskała około doby na organizację obrony. Ważnym jej filarem stały się Siedlce ².

19

1

Rozgrom niemiecko-faszystskich wojsk m Biełorussi w 1944 godu. i. II. Moskwa 1959, s. 264 267. Warto wspomnieć, że w ramach, zarządzonego przez dowódcę I Frontu Białoruskiego ześrodkowania sił użyte były jednostki artylerii Armii Polskiej w ZSRR. Wspierały one natarcie 312 DP 69 A, działającej właśnie na odcinku przełamania Frontu.

2

• I. Juszczuk. Odinadcatyj tankowy korpus w bojach za rodinu. Moskwa 1962. s. 79; meldunek Grupy Armii .iśrodek” z 24 lipca 1944 r.. MiD WIH, t. 312, roi. 27, kl. 7802512-7802516.