Były to skrzynie dla przechowywania różnych kosztowności i protokolarna cechu, uroczyście otwierane na zebraniach w obecności członków Bractwa przez Starszego Cechu.
1.9. Wentylacja a ogrzewanie. Wentylacja już od najdawniejszych czasów była traktowana na równi z ogrzewaniem. Wykopaliska wczesnośredniowieczne potwierdziły stosowanie-ogniowo-powietrznego ogrzewania z V wieku. W Tarercie odkryto urządzenia pochodzące z pierwszej połowy XIV wieku. Było to urządzenie do wprowadzania do mieszkań świeżego powietrza podziemnymi kanałami z zastosowaniem drzwiczek wyłączających i regulacyjnych. Wkład rosyjskich uczonych w tej dziedzinie, zwłaszcza po rewolucji, jest duży. Wymagania dó--tyczące polepszenia warunków pracy i ochrony zdrowia człowieka w ZSRR stanęły na pierwszym planie. Do XVIII wieku, domy mieszkalne jedno- i dwupiętrowe budowano przeważnie drewniane. Nie musiały one posiadać specjalnych urządzeń do wentylacji, ponieważ wymiana powietrza wskutek nieszczelności ścian i okien była nawet zbyt duża, co powodowało potrzebę zastosowania środków uszczelniających dla utrzymania ciepła w mieszkaniu. Uszczelniano więc różnymi sposobami okiennice, a drzwi wejściowe obijano suknem. Ponieważ podczas palenia ilość powietrza wnikającego do pomieszczenia przez szczeliny zwiększa się znacznie, gdyż do spalenia 1 kg węgla otrzeba około 17 m3, a do 1 kg drzewa około lim* powietrza, ~zeto dla uniknięcia ochłodzenia pomieszczenia piece były tawiane z paleniskiem wychodzącym poza teren pokoju, najgęściej na korytarz lub kuchnię. Dzięki temu unikało się również zaśmiecenia pokojów podczas palenia w piecach.
1.10. Wentylacja w Polsce i ZSRR. Gdy w mieszkaniach nie ma jakichkolwiek kanałów wentylacyjnych, to dla wymiany i odświeżenia powietrza korzysta się z otwarcia okien, co jednak uniemożliwia ich uszczelnienie na zimę.
Przy stosowanych obecnie bardzo dużych oknach otwieranie ich w zimie, nawet na najkrótszy okres czasu, ogromnie oziębia mieszkanie. Problem ten rozwiązany jest w ZSRR za pomocą małych wywietrzników. Okno jest podzielone szczeblikami
na takie kwadraty, że osadzenie małego wywietrznika w jednym skrzydle okiennym wcale nie szpeci elewacji.
2. HIGIENA OGRZEWANIA
2.1. Wpływ ogrzewania na życie człowieka i jego otoczenie. Socjalistyczne budownictwo w Polsce przywiązuje wiele wagi do tego, aby‘ dać do użytku świata pracy mieszkania zdrowe i'zapewnić w nich mieszkańcom dobre samopoczucie.
W mieszkaniach spośród urządzeń gospodarczych, sanitarnych i technicznych wysuwają się na pierwszy plan ogrzewanie i wietrzenie. Te dwa urządzenia wspólnie muszą zapewnić odpowiednią temperaturę i czystość powietrza w mieszkaniu.
Przy dużym zanieczyszczeniu powietrza, jakie ma miejsce szczególnie w miastach i większych osiedlach, wietrzenie ma ogromne znaczenie, gdyż wyłącza wpływ ujemny powietrza zanieczyszczonego na zdrowie człowieka. Nie tylko człowiek, lecz i cały budynek wraz ze znajdującymi się w nim przedmiotami dla utrzymania swoich wartości wymagają co do temperatury i składu powietrza odpowiednich warunków.
2le ogrzewane i wietrzone budynki są narażone na zawilgocenie, a co ża tym idzie na szybkie gnicie ciał organicznych wchodzących w skład materiałów budowlanych. Nawet maszyny pracujące w zakurzonym powietrzu lub wilgoci niszczą się prędzej. Przedmioty sztuki, jak obrazy, tkaniny itp., dla ochrony od zniszczenia muszą być odpowiednio przechowywane. Różne artykuły gastronomiczne, np. ciasta, wyroby mięsne itp., jak również wyroby bawełniane, dla zachowania dobrego stanu wymagają określonej wilgotności i temperatury powietrza.
2.2. Dopuszczalna temperatura powietrza w pomieszczeniu. Rozpatrując bliżej znaczenie higienicznego ogrzewania należy uwzględnić utratę ciepła przez człowieka, zależną od wysiłku dokonywanego podczas pracy. Podczas pracy fizycznej utrata ciepła przez ciało człowieka jest kilkakrotnie większa niż przy pracy umysłowej, wymagającej mało ruchów. Około 9Q°/t ciepła z powierzchni swej skóry oddaje człowiek otoczeniu przez
15