70813 skanuj0019 (74)

7.2. Typy ruchu turystycznego 169

•    w Szwajcarii Szwajcarski Park Narodowy (1914 r.),

•    w Hiszpanii park narodowy Ordesa (1918 r.).

Według Światowej Unii Ochrony Przyrody (World Conservation Union, WCU) można wyróżnić sześć zasadnicznych typów obszarów chronionych:

•    ścisłe rezerwaty przyrody (typ I)>

•    parki narodowe (typ II),

•    pomniki przyrody (typ III),

•    rezerwaty przyrodnicze (typ IV),

•    krajobrazy chronione (typ V),

•    obszary ochrony zasobów naturalnych (typ VI).

W poszczególnych krajach struktura obszarów chronionych przedstawia się odmiennie. W Kanadzie np. parki narodowe stanowiły w 1990 r. aż 53,2% całej powierzchni podległej ochronie, w Meksyku zaś tylko 16,6% (tabele 23 i 24). Te różnice wynikają m.in. z wielkości obszarów chronionych (zazwyczaj obszary o wybitnych walorach, jeżeli są odpowiednio rozległe, są parkami narodowymi, natomiast gdy są nieduże, stają się pomnikami przyrody lub rezerwatami), stanu zagospodarowania oraz przepisów prawnych. Dosyć ciekawym przypadkiem jest Meksyk, w którym aż 15,4% powierzchni przypadającej na wszystkie parki narodowe zajmuje jeden park - założony w 1939 r. Cumbres de Monterrey (246 500 ha) w stanie Nuevo Leon. Następne w kolejności parki narodowe Meksyku są znacznie mniejsze: Canon de Rio Blanco (obejmujący rejon wulkanu Orizaba) w stanie Puebla ma 55 700 ha, park Nevado de Toluca w stanie Mexico ma 51 000 ha, park La Malinche w stanie Tlaxcala liczy 45 700 ha, a Pico de Tancitaro w stanie Michoacan 29 300 ha.

Tabela 23. Obszary chronione w Kanadzie w 1990 r.

Typ obszaru	Liczba obszarów	Powierzchnia (tys. ha)	Udział procentowy
Ścisłe rezerwaty przyrody	57	501,1	1,0
Parki narodowe	80	26 309,1	53,2
Pomniki przyrody	1	3,1	0,0
Rezerwaty przyrodnicze	162	18 506,8	37,4
Krajobrazy chronione	126	4 132,1	8,4
Razem	426	49 452,2	100,0

Źródło: opracowano na podstawie: Kanada, [w:] Ameryka Północna, Encyklopedia geograficzna świata, tom IV, 1996, OPRESS, Kraków, 227-272.

Ostatnie lata sprawiły, że turystyka ekologiczna stała się nie tylko modna w społeczeństwach krajów^ wysoko rozwiniętych, ale stała się również jednym z głównych powodów wyjazdów turystycznych do niektórych państw Ameryki Łacińskiej, Afryki i Oceanii. Jednym z działań mających przyciągnąć turystów zainteresowanych tą formą turystyki jest powiększanie obszarów chronionych. We