52
Natężenie linii ekscytonowej określa czynnik |FB(0)|2 wyrażający prawdopodobieństwo znalezienia elektronu i dziury w tej samej komórce elementarnej.
Dla kolejnych wartości n czynnik |FB(0)|2 ma postać
ZTT3~"
n aex
(5-4)
Natężenie linii ekscytonowych maleje ze wzrostem n, jak 1/n3. Dla skośnych przejść międzypasmowych powstawanie ekscytonu wymaga udziału fononu lub defektu kryształu. Wyrażenie na energię ekscytonu przyjmuje postać
EJL K) = Et
h2(K-k0)2 Re 2 M n
(5.5)
gdzie k0 oznacza wektor falowy odpowiadający minimum pasma przewodnictwa (porównaj rys. 11).
Współczynnik absorpcji ma teraz postać:
— dla procesów z absorpcją fononu
J
S(Eex(K)-E-hco),
(5.6)
— dla procesów z emisją fononu
«„ = -C(y V(0)l21 ^ (E„(K)+£„-/ico). (5.7)
rB
Wynik całkowania równania (5.6) ma postać
0
j£l Fm2(hco-Egi + Rex-Ep)'i>
dla ha) < Egi-Rex + Ep, dla hco > Egi—Rex+Ep.
(5.8)
Taką samą postać otrzymamy w wyniku całkowania równania (5.7), gdy zamiast procesów emisji uwzględnimy absorpcję fononu. Różnica dotyczy znaku przed Ep.
W odróżnieniu od ostrych linii absorpcji ekscytonowej dla między-pasmowych przejść prostych, teraz dla energii
hco*Efi-^±Ep (5.9)
obserwujemy stopnie. Na rysunku 24 można zobaczyć szereg takich stopni widocznych w niskich temperaturach na krawędzi absorpcji GaP w zakresie przejść skośnych.
Rys. 24. Krawędź absorpcji GaP w zakresie przejść skośnych. W niskich temperaturach widoczne są stopnie charakterystyczne dla przejść z udziałem ekscytonów [14]. LA, TA, LO, TO oznaczają procesy z udziałem odpowiednio fononów akustycznych podłużnych (LA) i poprzecznych (TA) oraz optycznych podłużnych (LO) i poprzecznych (TO), zob. rozdz. 7. Indeks a oznacza proces z udziałem absorpcji fononu, indeks e — z emisją
fononu
Stany niezwiązane ekscytonu są opisane wyrażeniem
Eex(K) = Eg +
h2K2 2 M
h2k2 2/r ‘
(5.10)