wanej przez zapamiętałą żarłoczność dzieci przejawiaj wobec domku z piernika. Może się więc wydawać, 'im baśń ta przynosi najwięcej dziecku małemu, które rrjjl właśnie postawić pierwsze kroki w świeeie zewnętćll nyiią, Ucieleśnia ona jego lęki i zarazem je rozpraj| bo nawet wtedy, gdy pojawiają się one w najbśrdzi|| skrajnej formie jako lęk przed pożarciem, wydU rżenia baśniowe niweczą je: dzieci na końcu baśla tryumfują, a straszliwy przeciwnik (w postaci cj równicy) zostaje raz na zawsze zwyciężony. Można W więc - utrzymywać, że" opowieść znajduje naj silniej śfji” oddźwięk u dziecka wkraczającego dopiero w wielf W którym baśnie zaczynają wywierać na „dzieci sjB dobroczynny wpływ, to jest u dziecka cztero- czy p§| cioletniego, i że dla niego też ma największą w«j
tość.. ;a H brata, bo wzbudzała w niej przekonanie, iż zależność
Tymczasem lęk przed odłączeniem (obawa, że został K młodszym wieku wcale nie przeszkadza temu, by
nie się opuszczonym) i lęk przed zagłodzeniem, z ktf| rym łączy się zachłanność oralna, nie ograniczają s§ do jednej tylko, określonej fazy rozwojowej. Pojawiaj się one w każdym wieku na poziomie nieświadom dlatego też baśń ta również dla starszych dzieci pęłńa znaczenia i. również starszym dzieciom dodaj#
yał jej w pewien sposób drogę — jak Jaś, który rzucał famyki idąc z siostrą przez las, aby oboje mogli trafić tpowrotem do domu. Gdy zaczęła dorastać, nadal zda-Bała się na brata i wspomniany szczegół opowieści Ispokajał ją. Jednocześnie jednak dominacja brata hu-feiła w niej urazę. Nie będąc tego wówczas świadoma pczyła walkę o niezależność, krążąc wewnętrznie wn? fc postaci Jasia. Jej nieświadomość przejmowała Ippowieści przekaz, że iść za Jasiem to cofać się, a nie ggążać naprzód; pełne znaczenia było dla niej także to, II mimo iż ha początku opowieści przewodził Jaś, przy ||ńcu Małgosia uwolniła oboje rodzeństwa i sprawiła,, ii zyskali oni niezależność — ponieważ doprowadziła [I zguby czarownicę. Jako dorosła kobieta zrozumiała,
11 baśń pomogła jej wyzwolić się ze stanu uzależnienia
gskać niezależność, w wieku późniejszym. Tak więc powieść, która z jednego powodu miała dla dziewczyn-|i znaczenie, gdy ta była małym dzieckiem, z zupełnie Imiennego powodu służyła jej wskazówką, gdy dziew-|mka dorastała.
Głównym motywem Królewny Śnieżki jest niweczę-
z którego dziecko świadomie w ogóle nie zdaje sob| sprawy.
Określone szczegóły opowieści dostarczać mogą p| trzebnego wsparcia i wskazówek małemu dziecku, il ne •— starszemu. Pewna dziewczynka zafascynowali była w dzieciństwie Jasiem i Małgosią i czerpała wie| otuchy z tej opowieści, czytając ją wciąż na no« poty płci męskiej i siiując wokół niej własne fantazję,.Zdominowana bl Bicz. Toteż ła wówczas przez nieco starszego brata, Brat wskazi Kodu opusz
|§| opowieści leżało w czym innym i nie wiązało się I wskazanym problemem, właściwym późniejszemu wre sowi dorastania. Matka jej była zimna i pełna dy-jlnsu, tak że dziewczynka czuła się opuszczona. Opo-jpść pocieszała ją, że nie powinna popadać w rozpacz: plewnę Śnieżkę, zdradzoną przez macochę, ocaliły najpierw krasnoludki, potem k5 ó-ż ona także nie powinna rozpaczać ? o-przez matkę, ale ufać, że ocalą ją
edWńgi. V? istocie, im dziecko jest starsze, tym trudm|lj na r6żne sposoby złych zamiarów niegodziwej ma-mUndppąścić do świadomości, że żywi lęk przed opus# ijehy, która z zazdrości nie chce dopuścić do tego, by czeniem przez rodziców lub że przejawia zachłanno# |$haterka mogła wieść niezależną egzystencję — co oralną; i jest to tym ważniejszy powód* b:y baśń prg§| ismbolizują przedsiębrane przez macochę próby pomawiała do jego sfery nieświadomej, ucieleśniając jego ||awienia królewny Śnieżki życia. Jednakże dla pew-nieświadome lęki i lęki te rozpraszając — w spogć§j ||j pięcioletniej dziewczynki najistotniejsze znaczenie
58