2) ochronę interesów praw osób trzecich, w tym przypadku - praw właścicieli i użytkowników działek sąsiednich do ich racjonalnej zabudowy i zagospodarowania.
Ze względu na wielkie znaczenie praktyczne i formalnoprawne, problematyce sytuowania budynków i innych elementów przy granicy działki został poświęcony osobny rozdział 9, niezależnie od określenia w innych rozdziałach wymagań dotyczących położenia w stosunku do granicy poszczególnych rodzajów budynków lub urządzeń z nimi związanych.
Zasady usytuowania budynków w stosunku do granicy ustalone w § 12 dotyczą wszelkich rodzajów zabudowy. Natomiast w rozporządzeniu przyjęto również zasadę § 270 i § 272 ust. 1, że w odniesieniu do jednorodzinnych domów mieszkalnych oraz budynków mieszkalnych i gospodarczych na działkach zagrodowych, zachowanie odległości, wynikających z przepisów § 12, spełnia wymagania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego budynków.
Oznacza to, że budynki te, usytuowane w odległości od granicy co najmniej:
a) 4 m, jeżeli zwrócone są w stronę granicy ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi, lub
b) 3 m, jeżeli zwrócone są w stronę granicy ścianą bez otworów,
nie wymagają zachowania odporności ogniowej konstrukcji ścian i dachu, a jedynie zastosowania pokrycia dachu nie rozprzestrzeniającego ognia (rozdz. 7.1.3).
Natomiast budynki sytuowane, zgodnie z § 12 ust. 6, w odległości mniejszej niż przedstawione wyżej, lecz nie mniejszej niż 1,5 m od granicy działki, powinny mieć ściany i pokrycie dachów nie rozprzestrzeniające ognia. W przypadku jednak usytuowania budynku bezpośrednio przy granicy działki muszą mieć ściany wykonane z materiałów niepalnych, a dach nie rozprzestrzeniający ognia, przy czym od strony granicy musi być wykonana ściana oddzielenia pożarowego o odporności ogniowej co najmniej 60 min.
Omówione warunki sytuowania budynków w stosunku do granicy zostały przedstawione na rysunkach 21, 24 i 37.
Dla budynków jednorodzinnych i zagrodowych rozporządzenie nie określa żadnych wymagań odnośnie do odległości wzajemnej na tej samej działce budowlanej ze względu na bezpieczeństwo pożarowe, ponieważ budynki te mają ograniczoną wielkość, nie przekraczającą strefy pożarowej, określonej w § 227-232 dla budynków zaliczonych do kategorii ZL oraz produkcyjnych, magazynowych i inwentarskich.
Zgodnie z rozporządzeniem ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 1995 r. nr 10, poz. 46 z późn.zm.), stosowanie dachów słabo rozprzestrzeniających ogień jest dopuszczalne (§ 216) na budynkach’1 2 3:
1) zaliczonych do klasy odporności pożarowej D, z wyjątkiem zaliczonych do kategorii ZL II,
2) zaliczonych do klasy E.
Dachy rozprzestrzeniające ogień mogą być stosowane na wolno stojących budynkach nie wymagających zachowania klasy odporności ogniowej (§ 213), tzn.:
1) na budynkach do trzech kondygnacji:
a) mieszkalnych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej,
b) mieszkalnych i administracyjnych w gospodarstwach leśnych,
2) do dwóch kondygnacji:
a) przeznaczonych do celów turystyki i wypoczynku o kubaturze do 1500 m\
b) gospodarczych w budownictwie zagrodowym i w gospodarstwach leśnych, z zachowaniem wymagań dotyczących stref pożarowych,
c) przeznaczonych do wykonywania zawodu lub działalności usługowej i handlowej do 1000 m4,
a ponadto (§271) na budynkach:
3) inwentarskich, stodół i suszami.
Wymienione wolno stojące budynki z dachami rozprzestrzeniającymi ogień powinny być usytuowane (§ 271) w odległości co najmniej:
73
*> Rozporządzenie (§ 212) dzieli budynki na pięć klas odporności pożarowej: A, B. C, D
E. Przykładowo do klasy A zalicza się budynki produkcyjne i magazynowe o największym obciążeniu ogniowym, do klasy B - budynki mieszkalne wysokościowe, do klasy
C - budynki mieszkalne niskie powyżej 3 kondygnacji, średniowysokie i wysokie, do
klasy D - budynki mieszkalne niskie 3-kondygnacyjne, do klasy E - budynki mieszkalne niskie 2-kondygnacyjne, z wyjątkiem domów w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej, które nic wymagają zachowania żadnej klasy odporności pożarowej (§ 213).