30 Stany skupienia materii
/ d\ncp(T,p)
V- l-
/id
RT
dp
Ponieważ objętość 1 mola gazu idealnego wynosi
RT
Vld = -
r m •s
więc
ld\n<p{T,pj\ (pVv
dp
RT
— 1
P
d\rup(T,p) =
1 d\np. (2.28)
Całkując to równanie, przy wykorzystaniu (2.27), w granicach od 0 do p otrzymujemy wyrażenie:
lnę(T,p) = J (-^r - l) d\np,
p
I nV— \
(2.29)
z którego możemy obliczyć współczynnik lotności <p(T, p) znając równanie stanu albo zależność współczynnika kompresji z (2.20) od ciśnienia.
Przykład 2.6. Ciśnienie krytyczne wodoru wynosi 12,8 atm, a jego temperatura krytyczna Tc = 33,3 K. Obliczyć współczynnik lotności i lotność 1 mola w'odoru pod ciśnieniem 400 atm w temperaturze 300 K,
a) korzystając z uniwersalnych tablic współczynników lotności,
b) traktując wodór jako gaz Van der Waalsa.
Rozwiązanie.
a) Na podstawie twierdzenia o stanach sobie odpowiadających współczynnik lotności jest funkcją temperatury zredukowanej TR oraz ciśnienia zredukowanego pR. Dla wodoru obliczamy je, stosując wartości pseudokrytyczne:
T» =
300
Pr
33,3 + 8 400-1,013
pc + 8/?° 12,8-1,013+ 8 • 1
= 7,26,
= 19,33.
W tabeli poniżej zestawiono wartości współczynnika lotności ę odczytane w tablicach1 oraz obliczone metodą intei-polacji liniowej.
K.P. Miszczenko, A.A. Rawdicl, Zbiór wielkości fizykochemicznych, PWN, Warszawa 1974, s. 80.