42
42
r,
Krzywa na rys. 2-2u wskazuje, że ilość dobra, z której trzeba zrezygnować w zamian za konkretną ilość dragiego dobra pozostaje stała w miarę wzrostu produkcji Wypukła krzywa możliwości produkcyjnych (rys. 2.2b) wskazuje na to. że gdy wzrasta produkcja jednego dobra, trzeba zrezygnować z coraz wiek szej ilości dobra drugiego (lub przy zmniejszaniu produkcji określonego dobia uzyskujemy w zamian coraz to większe ilości innego dobra). J
Przemieszczając zasoby z produkcji jednego dobra do produkcji drugiego (lub odwrotnie) dokonujemy swoistej transformacji jednego dobra w drugie, stąd krzywa transformacji. Krzywa la oddziela dwa zbiory kombinacji: komhinac' osiągalne i kombinacje nieosiągalne przy danej technologii. Wyborów roożr; dokonywać jedynie w ramach kombinacji osiągalnych, które obejmują wszystk1 punkty leżące na krzywej i w polu ograniczonym przez tą krzywą i osie ws; rzędnych.
Jeżeli nic wykorzystujemy wszystkich zasobów, którymi dysponujemy w da nym momencie, wówczas wytwarzamy jedynie np. kombinację ,,(i" (zoh. ry 2.2). która jest gorsza od jakiejkolwiek kombinacji leżącej na krzywej A (oznacza mniejszą produkcję rozpatrywanych dóbr). Z kolei kombinacja jest przy danych zasobach oraz przy danym poziomie wiedzy i techniki -prostu nieosiągalna. W dłuższym okresie czasu kombinacje nieosiągalne i stać się osiągalnymi. Np. postęp techniczno-organizacyjny wprowadzony produkcji, poz.wala - przy danych zasobach czynników produkcji - na int sywniejsze ich wykorzystanie, w wyniku czego krzywa możliwości pruduk nych przesunie się w górę. co obrazuje rys. 2.3. Równoczesne zwiększenie /; bów czynników produkcji i efektywniejsze ich wykorzystanie przy po nowych technologii hędą powodować, żc granica możliwości produkcyj będzie coraz bardziej oddalać się od początku układu współrzędnych^
Rys. 2.3. Krzywa możliwości produkcyjnych w dłuższym okresie czasu