79421 z12 (8)

Więzy wewnętrzne nałożone na pręty ramowe to ich połączenie przegubowi w punkcie C i ściąg DE (pręt dwuprzegubowy, kratowy). Podział układu mi elementy składowe (przekrój a-a),tj. pręty A CD i BCE, wprowadza trzy nie*' wiadome (siłę S w ściągu i reakcje w przegubie C - V_c, H_c) (rys. 73.2), Pisząc na przykład równania równowagi części lewej, tj. pręta ACD, mamy 1

£M_c - S‘a + -P'a-P'a - 0,

£x = P ₊ S-tf_c = 0, £>' = ip-K_c = 0,

■Dzwiązanie przedstawiono na rys. 73.3. Zauważmy, że równowaga pręta BCE lut zachowana (sprawdzenie!).

I Zaprezentowany sposób postępowania istotnie jest optymalny, bowiem każde ■ równań zawiera tylko jedną nową niewiadomą. Równie dobrze jako punkt mailu można przyjąć równowagę prętów ACD i BCE (sześć równań na sześć niewiadomych). W konsekwencji należy rozwiązywać układ równań z niewiadomymi, zaś sprawdzenie da wtedy równowaga globalna całej ramy.

JADANIE 74

Rozwiązać ramę pokazaną na rys. 74.1.

Rozwiązanie

Choć rama ta ma identyczna budowę, jak ta z zadania 73, to nie jest już to lama ze ściągiem (pręt DE jest obciążony siłą qa, jest więc zginany!). Zatem technika postępowania z zadania 73 jest tu niepoprawna. Teraz wszystkie elementy składowe układu są prętami typu ramowego, tj. zginanymi, rozciąganymi (ściskanymi) i ścinanymi, więc nic można tu, tak jak poprzednio, przeciąć układu przez pręt DE i przegub C.

187