79633 pannaJulia022

136 AUGUST ST R IND BERG

skóra! Opuściłem przykrywę skrzyni i zamknąłem oczy. Zasnąłem i zbudziłem się rzeczywiście bardzo chory. Kle nie umarłem, jak pani widzi. Czego właściwie chciałem, niewierni Niebyło przecież żadnej nadziei, żeby panią zdobyć — ale pani była symbolem tego, jak beznadziejne jest myśleć o wydostaniu się z kręgu, w którym się urodziłem)    1;

!

PANNA JULIA ■

Wie pan, że pan wspaniale opowiada! Czy pan chodził do szkoły?

JEAN

Trochę. Ale czytałem dużo książek i chodziłem do teatru. Słuchałem też, jak mówią lepsi ludzie, i od nich nauczyłem się najwięcej.

PANNA JULIA

Słuchał pan tego, co w naszej sferze mówimy?

JEAN

Ależ tak! I dużo się nasłuchałem, o, tak! Siedząc na koźle czy wiosłując w lodzi. Raz na przykład słyszałem rozmowę pani z jej przyjaciółką...

PANNA JULIA

Ach! I co pan wtedy usłyszał?

JEAN

Hm, lepiej dajmy temu spokój. Powiem tylko, że byłem• trochę zdziwiony i nie mogłem zrozumieć, skąd pianie nauczyły się tych wszystkich wyrażeń. Może w gruncie rzeczy nie ma tak wielkiej różnicy między ludźmi różnego, pochodzenia.

PANNA JULIA

Wstydziłby się pan tak mówić! My nie żyjemy z sobą tak jak wy, gdy jesteśmy narzeczonymi.    [

^JEAN.

patrząc jej przenikliwie w oczy

Czy na pewno? Przede mną nie musi pani udawać niewiniątka...

PANNA JULIA

Człowiek, którego pokochałam, okazał się łajdakiem...

JEAN

Tak mówicie zawsze — potem.

PANNA JULIA

Zawsze?

JEAN

Tak mi się zdaje, bo nieraz to już słyszałem przy różnych okazjach.

PANNA JULIA

Przy jakich okazjach?.

JEAN

Jak ta, o której mowa! Ostatni raz...

PANNA JULIA wstaje

Dosyć! Nie chcę nic więcej słyszeć!

JEAN

To dziwne, ale ona też nie chciała. No cóż, w takim razie może mi pani pozwoli pójść spać.

PANNA JULIA

łagodniej

Spać w noc świętojańską?

JEAN

Tak! Tańczenie z hołota wcale mnie nie bawi.