80021 rozdział 9 (23)

5. 0*0°^ inwestycyjne w warunkach Inflacji I ryzyka    203

(sok	Przepływy pitni^żn* netto w pieniądzu stałym (zł)	Czynnik dyskontujący (13.V)b) 1	Wartoie błe>Jjca
hr	(IOOOO)	(IOOOO) |	(IOOOO)
T	6667	* 1 (t ♦ ».)%)•	—^—\
2	4861	^1 (1 ♦ 13.3%)>	3787
3	3472	^1 (1 ♦ 13.3«H»)>	2387 \
4	2412	^1 \ (1 ♦ 13.3<H>)«	1464
5	1608	^1 (1 ♦ 13.3%)*	_”_i
	NPV - 4383

Wartość bieżąca netto projektu jest identyczna w przypadku stosowania metody pierwszej i drugiej (różnica wynika z przyjętych zaokrągleń), identyczne są też wartości bieżące poszczególnych przepływów pieniężnych. Z przykładu wynika więc. że jeżeli przepływy pieniężne są wyrażone w wartościach nominalnych powinniśmy do ich dyskontowania wykorzystywać nominalną stopę zwrotu (koszt kapitału), jeżeli zaś wyrażone są one w kategoriach realnych (w pieniądzu stałym) wówczas do ich dyskontowania wykorzystujemy realną stopę zwrotu (koszt kapitału). Przy zastosowaniu obu metod otrzymamy takie same wyniki. Należy jednak pamiętać o tym. aby nominalnych przepływów pieniężnych nie dyskontować realną stopą zwrotu, a przepływów w pieniądzu stałym nominalną stopą zwrotu.

Oprócz przedstawionej wyżej kwestii inflacji, również problem ryzyka ma w analizie opłacalności inwestycji szczególne znaczenie. Kwestia ta dotyczy zarówno wpływów pieniężnych z inwestycji, jak i nakładów, które ponoszone są zwykle przez wiele lat. Istnieje szereg metod pozwalających włączyć problem ryzyka do analizy opłacalności projektów inwestycyjnych.

Jeżeli rzeczywisty koszt kapitału przedsiębiorstwa wynosi 20*'«. wówczas do oceny opłacalności inwestycji obarczonych wyższym niż przeciętne dla danego przedsiębiorstwa ryzykiem powinien być zastosowany wyższy koszt kapitału np. 30%. Projekty inwestycyjne, dla których wartość bieżąca netto jest większa od zera dla stopy dyskontowej 20%, ale mniejsza od zera dla stopy dyskontowej 30%. powinny być odrzucone jako zbyt ryzykowne.