80686 P1120715 resize

Ryc 2- Bademj Winembergu. Niemcy Cłmmkł ofcrcui balurtackiego. Fo*. z archiwum

W. Kimm.ga

Abh. 2 Bedesł-Wflmembefg. KcmnekdecHellium*il Faso Archiv W. Kimmig

Bogusław Gcdiga (1970. ». 216). postulował poddanie wnikliwej analizie ornamentyki naczyń z tego samego odcinka czasu. Na ile znam literaturę, poczyniono niewielkie kroki w tym kierunku. Na przykład, można wymienić tutaj arty kuł Róży Miklaszcwskicj-Balcer (1991). który stanowi dobrą pozycję wyjściową dla dalszych badań. Mankamentem tego opracowania jest to. że niektóre z zestawionych tam grup ornamentów zawierają zbyt wiele rozmaitych motywów, aby na ich podstawie móc wyodrębnić różnice czasowo- przestrzenne.

Ze w zględu na zróżnicowaną strukturę wzorów, główne studia nad ceramiką i organizacja społeczną dotyczą naczyń malowanych, ale naczynia zdobione innvmi technikami dają się analizować w podobny sposób (Watson 1977: Hodder 1982. s. 170-181; Tilley 1989. s. 189-190: Braun 1991. s. 363; Roe 1995. s. 35-45; Washburn 1995).

Ornamentyka okresu halsztackiego jest geometryczna (Ryc. 2-4). Wśród motywów rysuje się wyraźna przewaga trójkąta (Kossack 1993). Badania Clausa Dobiatu (1982). na temat wyobrażeń ludzi na ceramice wschodnioal-pejskiej wykazały, że w przypadku niektórych figur, uważanych przedtem za czysto geometryczne, w rzeczywistości chodzi o silnie stylizowane przedstawienia ludzi (Ryc. 5:6). Na końcu szeregu postawionych obok siebie wyobra-

W'

Ryc. 3. Motywy ceramiki inkruMowanej typu łużyckiego. WgT Wiecipruwskwgo (1938-1939; ryc. 13)

Abb. 3. MiHivc mkrustierter. cisen/eitlichcr Kcnmik vom Launtzer Typu*. Nach T. WwcowowUu

<1938-1939. Abb 13)

żeń postaci ludzkich, uporządkowanych ku coraz większej stylizacji, znajduje *ię trójkąt, a ..kreskowe ludziki” (Ryc. 7). ograniczają się. przy daleko posuniętej abstrakcji, do pasma linii załamanych pod kątem (Ryc. 8). Ukazuje to bardzo wyraźnie, że podział motywów na ^figuralne” z jednej oraz ..geome-tryc/no-omamcntacyjnc” z drugiej strony, jest związany z naszym stanem wiedzy. Płynne przejście od wątków absirakcyjno-figuralnych do geometryc/ no-omamentacyjnych i symbolicznych, świadczy o mero/łączności obu sposobów przedstawianiu.

187