189
z opisu cząstek sadzy oraz definicji cząstki stałej, oba pojęcia są w znacznym stopniu do siebie zbliżone; w praktyce badań silnikowych podstawową strukturą cząstki stałej jest sadza. Z tego też względu pomiary obu wielkości pozostają względem siebie w pewnej korelacji, choć jest ona zależna od przyjętej metody pomiaru. Wykres takiej korelacji pomiędzy emisją części węglowej PMC cząstki stałej a zadymieniem określanym wg skali Boscha DB w teście 13-fazowym przedstawia rysunek 11.13.
Korelację tę można opisać równaniem w postaci [33]:
Rys. 11.13. Korelacja pomiędzy emisją części węglowej cząstki stałej PMC a stopniem zadymienia spalin wg skali Boscha Db [33]
PMC
g |
-11? |
kg spalin |
Y * |
kWh |
— I I,Z |
kWh |
l,2042[kg/m3] |
gdzie: Kc = 0,687-Db • 10(0,1217'Db 1,66) [g/m3], (11.13)
Db — pomiar zadymienia w skali Boscha w temperaturze 20°C i przy ciśnieniu 760 mm Hg.
PM, 1 • pmihsol ---MIRA |
• O |
■** , | ||
• |
0 | |||
V* | ||||
• / |
SJo |
o | ||
X f OJ- |
o c/ % o |
-1 - |
Rys. 11.14. Zależność pomiędzy zadymieniem spalin wg skali Boscha a emisją cząstek stałych PM [33] (MIRA - badania wg Motor Industrie Research Association)
pminsol [g^Nm3]
Korelacja pomiędzy frakcją rozpusz-czalną PMjnsol a zadymieniem spalin w jednostkach skali Boscha (rys. 11.14) wykazuje, że dla małego zadymienia (< PB) występującego głównie przy małych obciążeniach silnika, znaczny udział we