85029 s579

Zarządzanie mdrem systemu 579

konfiguracji. W takiej sytuacji należy po prostu wrócić do odpowiedniego programu konfiguracyjnego i błąd ten usunąć.

5.    Je.śli do tej pory wszystko idzie dobrze, wpisz polecenie make modni es, aby skompilować pliki modułów.

6.    Jeśli kompilujesz wers ję jądra nowszą niż ta, z której obecnie korzystasz, wpisz polecenie make modules_install (pamiętaj o rozdzieleniu modules i ir.stall znakiem „ ”). Polecenie make moduies_install kopiuje moduły do odpowiednich podkatalogów w katalogu /lib/module3. Jeśli chcesz wykonać kopię starych modułów, które są w tym katalogu, możesz to zrobić przed wprowadzeniem polecenia, wpisując:

tar czvf /root/modules-'nazwa modułu -r'.tar.gz /lib/moules/'nazwa modułu -r'

Oczywiście polecenie to zakłada, że instalujemy moduły dla tej samej wersji jądra, z której właśnie korzystamy.

Teraz możemy przystąpić do tworzenia startowego RAM-dysku. Dysk taki musimy utworzyć tylko wtedy, gdy zamierzamy ładować system z urządzenia blokowego innego typu niż IDE (np. twardego dysku SCSI), zainstalowaliśmy sterownik SCSI jako osobny moduł i zmieniliśmy wersję jądra.

Startowy R AM-dysk a sterowniki dysków wkompilowane w jądro

Domyślne ustawienia instalacyjne Red Hat Linuksa montują sterownik twardego dysku SCSI jako osobny moduł. Jeśli więc zmieniamy te ustawienia i wkompilowujemy od powiedni sterownik do jądra systemu, należy pamiętać, aby albo podczas konfiguracji jądra wyłączyć obsługę RAM-dysku, albo usunąć z pliku /etc/lilo.conf wiersz jemu poświęcony. W przeciwnym razie system spróbuje załadować sterownik dysku dwukrotnie i ponieważ za drugim razem go nie znajdzie, nie będzie mógł w ogóle się załadować!

Tworzenie startowego RAM-dysku z pomocą programu mkinitrd

1.    Sprawdź, czy ustawienia zawarte w pliku /etc/modules. cont są poprawne (najpewniej są, szczególnie jeśli już wcześniej załadowałeś system z twardego dysku SCSI).

2.    Utwórz kopię obecnego RAM-dysku. Odpowiedni plik znajduje się w katalogu /boot i zazwyczaj nosi nazwę initrd lub initrd-<wersja jądra>, gdzie cwersja ją-dra> oznacza numer wersji systemu, dla której został utworzony. Ponieważ ze względów bezpieczeństwa, dobrze skonfigurować w systemie możliwość ładowania starszej wersji jądra, warto zmienić nazwę pliku na initrd.old.