85284 Image 17

Wersja doświadczalna SM-30

W tym też celu przystosowany był do wykonywania lotu, przy wyłączeniu jednego z silników. Możliwość eksploatacji samolotu przy pracy jednego tylko silnika zwiększała bezpieczeństwo lotu. Po wprowadzeniu samolotu do uzbrojenia lotnictwa ZSRR, co nastąpiło w 1954 r., o-kazał się on bardziej przydatny jako przy-chwytujący samolot myśliwski wojsk OPK.

Samolot MiG-19 przez cały okres produkcji był stale modernizowany i ulepszany. W lotnictwie ZSRR pojawiały się coraz to nowsze jego wersje. Zabudowanie na samolocie urządzeń radiolokacyjnych pozwoliło na eksploatowanie samolotu w każdych warunkach pogodowych oraz w nocy. W zależności od zabierania uzbrojenia samolot mógł być używany jako samolot myśliwski, samolot przychwytujący samoloty bombowe, samolot wsparcia wojsk lądowych oraz samolot myśliwsko-bom-bardujący. Jedna z wersji była też przystosowana do prowadzenia działań rozpoznawczych dla wojsk lądowych oraz lotnictwa.

Dzięki tak dużej możliwości zastosowań, a także dużym walorom lotno-taktycz-nym, samolot ten uchodzi w opinii specjalistów wojskowych państw zachodnich za jeden z najlepszych na świecie samolotów tej klasy w drugiej połowie lat pięćdziesiątych.

Szereg wersji doświadczalnych, powstałych na bazie samolotu MiG-19, posłużyło później, jako wzorce przy budowie samolotu myśliwskiego MiG-21. Widać to najlepiej na przykładzie wersji oznaczonej symbolem SM-12PM, która to wersja, swoją boczną sylwetką, bardzo przypomina pierwsze wersje wspomnianego wyżej samolotu MiG-21.

Odpowiednikiem samolotu MiG-19 był na Zachodzie zbudowany w 1953 r. samolot myśliwski North American F-100 Super Sabre. Jednak ani on, ani jego nowsza, powstała w 1955, wersja F-100C, nie dorównywała Samolotom MiG-19. Samolot ten miał w stosunku do MiG-19 większą masę 12 700 kg, mniejszą prędkość 1215 km/h oraz osiągał niższy pułap maksymalny 17 000 m. Zasięg maksymalny F-100C był o 200 km mniejszy od zasięgu samolotu MiG-19. Dziewiętnastka przewyższała go też zwrotnością. Samolot MiG-19 okazał się zresztą zwrotniejszy nie tylko od F-100, ale na mniejszych wysokościach i od takich samolotów, jak MiG-21 i F-104.

MiG-19 był też pierwszym seryjnym samolotem w ZSRR, w którym zastosowano z pełnym powodzeniem usterzenie płytowe oraz fotel pozwalający na kata-pultowanie się, nawet poprzez nie odrzuconą osłonę kabiny.

Do wyposażenia lotnictwa polskiego samolot MiG-19 został wprowadzony w 1960 r. Lotnictwo nasze wprowadziło równocześnie trzy wersje tego samolotu: MiG--19S, MiG-19P i MiG-19PM. Samolot MiG-19 był pierwszym samolotem nad-dźwiękowym w lotnictwie LWP.

Oprócz państw Układu Warszawskiego samolot używany był również przez lotnictwo wojskowe Kuby, Egiptu, Syrii, Iraku oraz Indonezji.

15