W procesie pełnej formy niezbędny jest zatem:
• model wykonany z materiału podatnego na zgazowanie za pomocą temperatury ciekłego metalu;
o odpowiedni materiał oddzielający (pokrycie ochronne).
Z
powyższego wynikają dwie charakterystyczne cechy takiego sposobu odlewania, a mianowicie: brak zalewki na odlewie;
konieczność stosowania każdorazowo nowego modelu.
» materiał formierski zapewniający możliwość wiernego odtworzenia modelu, niewymagający stosowania dużych sił zagęszczających, a nawet umożliwiający całkowite ich wyeliminowanie;
Materiał na modele stosowany w procesie pełnej formy powinien spełniać następujące wymagania:
Q ulegać całkowitemu zaazowaniu (zniszczeniu) bez pozostałości stałych cząstek (produktów spalania);
□ nie powinien tworzyć szkodliwych produktów spalania;
□ być łatwo obrabialnym;
□ posiadać odpowiednią wytrzymałość.
Spośród spienionych tworzyw sztucznych, w wytwarzaniu modeli znajdują najczęściej zastosowanie: polistyren (styropian), poliakrylat, poliuretan, epoksyd itp.
Materiały te występują w postaci płyt lub bloków z których kształtowane są modele w procesie obróbki wiórowej, bądź w postaci ciekłej lub w postaci pasty jako żywice utwardzane chemicznie, które kształtuje się w specjalnie do tego celu przygotowanych formach.
Poza zaletami wynikającymi ze stosowania technologii pełnej formy i jej specyfiki należy uwzględnić możliwości jej zastosowania, a mianowicie:
□ za pomocą technologii pełnej formy można wykonać części maszyn z prawie wszystkich stopów żelaza i metali nieżelaznych. Jedynym ograniczeniem jest wytwarzanie odlewów ze staliwa o niskiej zawartości węgla (< 0,1%) - ze względu na możliwość nawęglenia stopu;
□ grubość ścianki przemysłowo produkowanych odlewów mieści się w granicach od 5 mm do 1 m;
□ ciężar odlewów może się wahać w granicach od 1 kg do więcej niż 50 t;
□ jakość odlewów jest bezpośrednio uzależniona od jakości powierzchni zastosowanego modelu oraz jakości materiału formy. Przy dokładnym wykonaniu odpowiada ona jakości odlewów wykonywanych metodą formowania ręcznego;
□ odchyłki wymiarowe zawierają się w granicach odpowiadających technikom tradycyjnym, przy produkcji dużych odlewów są nawet mniejsze.