Temat RZEZBA TERENU. KOLOROWANIE MAP.
I. Wstęp.
Rzeźbę terenu można przedstawić na mapie na dwa sposoby: przez podanie na mapie wysokości odpowiednio wybranych punktów charakterystyczny^ (rozmieszczonych regularnie lub nieregularnie);
- przez wykreślenie na mapie warstwie.
II. Warstwice.
Warstwica jest to linia łącząca w sposób ciągły punkty terenu o jednakowej wysokości. Mówiąc obrazowo, warstwice otrzymuje się przecinając teren płaszczyznami poziomymi, przy zachowaniu między nimi stałej odległości pionowej.
Siady otrzymane z przecięcia się tych płaszczyzn terenem rzutuje się następnie na poziomą płaszczyznę odniesienia (na płaszczyznę rysunku) i w ten sposób otrzymuje się mapę warstwicową.
III. Cięcie warstwieowe.
Cięciem warstwicowym nazywa się odległość pionową (czyli różnicę poziomów) pomiędzy płaszczyznami tnącymi.
Zasadnicze cięcie warstwieowe wynosi 0.5[m] dla map w skali I 500 1 [m] dla map w skali 1:1000 2.5[m] lub 5[m] dla pozostałych skal
W przypadku, gdy przy ustalonym zasadniczym cięciu warstwicowym nie można wykazać charakterystycznych cech naturalnych terenu, wówczas obok warstwie zasadniczych stosuje się warstwice pomocnicze, dla których wartość cięcia warstwicowego wynosi połowę ustalonego cięcia zasadniczego. Najczęściej warstwice pomocnicze stosuje się w następujących sytuacjach:
- gdy rzeźba terenu jest bardzo urozmaicona i nieregularna;
- gdy teren jest bardzo słabo nachylony i odległości poziome pomiędzy1 poszczególnymi liniami warstwie są znaczne;
- gdy ukształtowanie pionowe określonego fragmentu terenu należy dokładniej * przedstawić na mapie ze względu na planowane inwestycje.
IV. Zasady rysowania warstwie.
1. Warstwice nie mogą się przecinać (natomiast tylko w jednym przypadku mogą się stykać: na przełęczy).
2. Warstwice muszą przebiegać bez "ostrych" załamań.
3. Rzeźbę terenu (w tym i warstwice) wykreśla się kolorem czarnym; na mapach sporządzanych na materiałach nieprzeźroczystych dopuszcza się wykreślenie warstwie i odnoszących się do nich cech w kolorze siena palona.