2011-12-16
► Obniżony jest także poziom serotoniny, noradrenaliny i dopaminy
► Acetylocholina nie jest jedynym neuroprzekaźnikiem, którego poziom ulega zaburzeniu w AD.
► Głównie w diagnostyce zespołów depresyjnych i schizofrenii
► W schizofrenii: wzrost rozpuszczalnego receptora dla IL—2 (SIL-2R), wzrost przeciwciał swoiście skierowanych przeciwko określonym strukturom mózgu (przegroda, kora czołowa, hipokamp)
Z powodu ryzyka wystąpienia agranulocytozy (1 -2%) u pacjentów leczonych klozapiną (Klozapol, Leponex, Clocinol) należy oznaczać morfologię krwi wraz z rozmazem przed leczeniem, w czasie jego trwania co tydzień i przez kolejne 4 tyg. po przerwaniu leczenia
Często w czasie leczenia depresji rutynowo oznacza się stężenie w osoczu imipraminy (Imipramin), dezypraminy (Petylyl) czy nortryptyliny (Pamelor).
Oznaczenie stężenia leków może być przydatne w braku poprawy przy stosowaniu zalecanych dawek leków oraz u pacjentów o podwyższonym ryzyku (konieczne jest u nich określenie, czy stężenie ma wartości terapeutyczne czy toksyczne).
Pomiar stężenia powinien obejmować również aktywny metabolit (np. imipramina jest przekształcana w dezypraminę, amitryptylina w nortryptylinę)
Krew przeznaczoną do oznaczenia stężenia leku pobiera się po 1 2- 14 h od przyjęcia ostatniej dawki leku,
lei rano. Co najmniej od 5 dni pacjent powinien : nas?5!?fciałaćce leku.
Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia solami litu należy wykonać testy czynności tarczycy, określić stężenia elektrolitów, liczbę leukocytów, funkcję nerek (ciężar właściwy moczu, zawartość azotu pozabiałkowego i kreatyniny w surowicy krwi), EKG. Stężenie w leczeniu podtrzymującym powinno wynosić od 0,6 do 1,2 mEq/l, chociaż pacjenci w nasilonym stanie maniakalnym mogą tolerować stężenia do 1,5-1,8 mEq/l.
W celu oznaczenia stężenia litu próbkę krwi pobiera się po 8- 1 2 h od ostatniej dawki leku, zwykle rano przed przyjęciem dawki porannej. Do czasu ustalenia dawki badanie powinno się przeprowadzać 2 razy w tygodniu, potem co miesiąc.
10