Bez nazwy0

EDUKACJA REGIONALNA

zwraca uwagę, że w edukacji regionalnej ważna jest .przede wszystkim koncepcja człowieka generowana przez regionalizm, dostrzegająca w nim gotowość przekazywania dorobku dziejowego jego następcom, odsłaniająca międzypokoleniową więź wewnętrzną, umacniająca poczucie wspólnoty i patriotyzm lokalny, a nic regionalizm jako wartość samą w sobie"”. W charakterystyczny dla większości autorówspo-sób. także i Ewa Ogród zka-Mazur edukację regionalną umiejzeza w dwóch zasadniczych instytucjach wychowania: w rodzinie i w szkole, chociaż dodać trzeba, że proces len umiejscowiony Jest także I w szerszych kontekstach Instytucjonalnych 1 środowiskowych". __________________________ __ __________

Refleksje podsumowujące

Podsumowując powyższe rozważania można zatem stwierdzić przede wszystkim biak dostatecznej refleksji teoretycznej oraz próby ustalenia teoretycznych podstaw dla tej w założeniach bardzo rozległej sfery edukacji - rozleglej zarówno w sensie wielu stron osobowości. Jakich edukacja regionalna dotyka, Jak też w sensie wielości środowisk i instytucji, w których Jest, może lub powinna być realizowana Podstawowy zarzut dotyczy faktycznego braku doprecyzowania, czym właściwie Jest edukacja regionalna. Jakże wyraźnie widać to po mniej lub bardziej wyiażnic zwerbalizowanych próbach wprowadzania zamiennych określeń. Ponadto nlcktd rc propozycje, zbliżające się do takiej próby doprecyzowania istoty interesującego nas obszaru odwołują się tak naprawdę do koncepcji zachowawczych, są propozycją. Jak to nazywam .przywiązania do ziemi*. Jednocześnie stanowią wyraźnie Jednostronne widzenie, .oczami ludzi bardzo dojrzałych’ podstawowych zjawisk, mechanizmów I procesów zachodzących zarówno w wymiarze lokalnym, jak 1 globalnym. W konsekwencji rozważania wielu autorów sprowadzają się albo do ideologicznych postulatów, albo do nadania istniejącym opracowaniom charakteru opisów meto-

** Ibidem, t. 97. por. takie J. Damrow. Hala nauajńila a krzmintu lokcUimu I «rgfota/trmu. [w.] SUela o ngunatkw.

*' Muaaę * <aty>fakcj* rauwaayć tc w odnieiieniu do tego nerokiego konteUni ujmowania edukacji regionalnej autorka odwołuje »ic do moich tekuów.

dycznych^w, czy też raczej różnorakich egzemplifikacjl l propozycji mecodycznych, nie zawsze zweryfikowanych. Paradoksem swoistym Jest i to, że owe opracowania mają właściwie charakter parametodyczny z racji tego, iż przecież metodykajest teZ przede wszystkim pewną formą uogólnionej refleksji teoretycznej.

Thrdno jest r.ie przypomnieć w tym miejscu słów Eklezjastesa .Cóż to Jest. co było? To samo, ćo potem będzie. [...] Nic nie ma nowego pod sloricem i nie może nikt mówić Oto to jest nowe, jut bowiem istniało w wiekach, które były przed nami’ (Ekl. 1.9-10); nie dostrzec pewnych analogii opisanych na gruncie nauk o wychowaniu. W szczególny sposób godzi,się. tutaj pnyporoitfećjmważaaia Floriana Zna-nieckicgo opisujące proces kształtowania się refleksji nad wychowaniem. Zarówno przytaczane wylej koncepcje, jak i sposoby Ich realizacji, które miałem okazję obserwować i analizować w toku wieloletnich dociekali uprawniają mnie do stwierdzenia. że w obszarze koncepcji i sugestii dotyczących Ich wcielania w żyde znajdujemy się na granicy fazy bezrefleksyjnej, zwanej wychowaniem pierwotnym I pierwszego stadium refleksyjnośd. zwanego wychowaniem tradycjonalistycznym". W sferze postulatywncj pojawiają się co najwyżej ideologiczne sugestie, że chodzi nam o to. co Florian Znaniecki nazywa wychowaniem utylitarystycznym*.

Innym odniesieniem jest koncepcja Margaret Mead*. Postępując podobną drogą dedukcji nic sposób nie zauważyć, ż.c koncepcje edukacji regionalnej, stanowiąc odzwierciedlenie ideologii rcgionalistycznych miast być tym, co badaczka nazywa kulturą koflguratywną stanowi wyraźny przykład opisywanej przez nią kultury post-figuratywnej. Moje obserwacje 1 analizy upoważniają mnie do stwierdzenia, źe to radykalne w regionalizmie, a w konsekwencji w edukacji regionalnej dążenie pow-flguratywne prowadzić może do zjawiska, które nazwałbym dewiacją koflguratywną.

Używając stylistyki Zbyszko Mdosika chciałoby się powiedzieć, żc w regionalizmie i edukacji regionalnej mamy do czynienia z dwoma możliwymi wariantami

** Por. tn.tn. Edttkecja ngienaUa. Z hutoru. teoru i praktyki, red. M. T. Mirhalrwtka, Kraiów 1999; Edukacja regionalna- Duediutno kulturom u ueformuuanq szkole. red. S. Bednarek. Wrocław 1999; O ttukacji ngiottahuj. MEN; Stktia a rtponaSzm. red. A- KncUicwakl. A. Omelanink, W. PUarcryk, Ciechanów 1996; wiele Informacji na ten lemat potwierdzających powynrą tezę noZoa znaleźć eakte w Internecie - wchodząc na uronf Ministerstwa Edukacji Narodowej www.mca.waw.pl albo wywołując hasto .edukacja regionalna’ za pomocą jakiegokolwiek portalu z zasobami do praetzukinia, np. www.wp.pl

'* F. Znaniecki, Socjologia wyrhtntnia. Warszawa 1973, *. 25.

'* Por. (akie P. Petrykowi ki, Wpnneadzenie do poililaw lam teyehnoania, Toruń 1997.1. 49-50.

" M. kfead. Ku bura i utumeiY Siudtiat dyttansu nlfdcypeMentemgo, Waruawa 2000.

61