Bez wody nie ma życia
Las gospodarczy też może być piękny...
Zasoby wodne kraju, zarówno powierzchniowe (rzeki, jeziora, tereny bagienne), jak i podziemne, ulegają stopniowemu wyczerpywaniu. Składa się na to wiele przyczyn, między innymi globalna ucieczka wody w głąb litosfery, stały wzrost temperatury gleby i powietrza (zwiększone parowanie) oraz użytkowanie technologiczne. Zaburzenia w cyrkulacji powietrza na kuli ziemskiej powodują nierównomierną podaż wody dostępnej dla roślin. Od wielu lat okresy zimowe cechują się zmniejszonymi opadami śniegu, zaś wiosna i lato zmniejszeniem wielkości opadów atmosferycznych. Wieloletnie okresy posuchy oraz działania melioracyjne, powodują stałe obniżanie się poziomu wody dostępnej; na przykład w latach 1960-1964 poziom lustra wody wielkich jezior mazurskich został obniżony o 50 cm.
Dostępność wody w glebie nie tylko kształtuje bilans wodny rośliny i wpływa na odżywianie korzeni, lecz oddziałuje także na aktywność bytujących w niej mikroorganizmów1; Deszcz, śnieg, rosa, mgła są nieustannym źródłem wody opadowej. W przypadku malej ich podaży gleba może w7 ogóle nie być zasilona. Przy zróżnicowanym zapotrzebowaniu poszczególnych gatunków drzew7 i krzewów ma to istotne znaczenie dla utrzymania ich właściwego stanu zdrowotnego. W takich sytuacjach niezbędne są dodatkowe zabiegi gospodarcze zmniejszające parowanie gleby i gromadzenie wody opadowej (sztuczna modyfikacja mikrorzeźby, wyorywanie bruzd, właściwa więźba uprawy itp.).
21