24
serce jego oziębione przez wiek i ciągle boje, dziewicze wdzięki; a skoro siostra oczy zamknęła, mebacząc na to, iż uczucia Witysławy kogo innego wybrały, miłość jej- swoję oznajmił Odrzuca dziewica oświadczenie, a rozgniewany Suarbimir nwozi ją do Ojcowa; do ciemnych lochów wrzucił w kajdany okutego ' Szczebrzyca, i śmierć mu gotował w oczach Witysiawy, jeżeliby na żądania jego powolną być nie miała. 'Walia się dziewica, gdy wtńm wpada do zamku Krzywousty, który się dowiedział, iż Skarbimir zaufany w swe siły,bunt naprzeciw niemu gotuje: uprzedzić go chciał w wykonaniu. Zszedłszy go na nowem bezprawiu, i gdy dumny wojewoda prżez swą hardość bardziej jeszcze gniew króla rozżarzył, kazał mu oczy wy łupić, odebrał buławę i województwo, a dla wiecznej pamięci zbrodni jego postanowił, ażeby kasztelanowie krakowscy przed wojewodami mieli pierwszeństwo. Nieszczęśliwych zaś kochanków król wziąwszy pod swoję opiekę, wiecznym połączył wręzłem i zamek ten im nadał, a ci wdzięczni niebu za doznaną opiekę, wystawili w blizkości klasztor i kościoł, które istniały aż do szwedzkich wojem Niedługo stał ów zamek, świadek miłości SzczębrzycówT, i już za'Władysława Kokietka gruzami okrywał opokę. W zwnlonych minach zamku, w jaskiniach i pieczarach ^kał, szukał Kokietek schronienia dlą siebie (*), Ężęąi zaleli kraj clirobacki, imsiuwają^bd trouu krakowT-skiego Piastów, chcieli albo pochłonąć wszjstkie .lysięztwa starej Lechii, albo skończyć na oderwaniu do Czech (liro-bacyi. Jedyny reprezentant narodowości uciśnionej, bohater swego czasu, WKulpĘLw Kokietek, ukrywać się musiał przed najeźdźcami. Właśnie ukrywsa się wpęśród skał Ojcowskich, wśród których Sądził; się bezpieczniejszym jak wśród ludzi. Kiedy i w którym mianowicie roku to było? nie mówi wcale historya. Jedni odnoszą fakt ten do roku 1292, drudzy nawet do 1300. To pewna,, że w tym przeciągu cząsrj, a nie w innym,stać,ęlę to jedyniie.mogło, gdy właśnie owe ośm lat upłynęło na walca pomiędzy narodowościami polską a :c?eską; od roku 1300 już^samowladnieje, i we wszystkich prawie księztwacli Piastowskich panuje je-
J Legendy Ig umieściły pod wyrazęjn,, Oy^ó\v’’ Starożytności Polskie, Loznau, 1852, t. II, str. 187—Tob.