img044 (8)

wtedy ikonicznej notacji, którą przedstawia rys. 9a, będący wariantem rys. 8:

	BZ WNH. 1 ! ! ! i iii! i i i i i i i i i
t

wyprać, napisać

Rys. 9a

Rys. 9a przedstawia sytuację, \y której cal a. relacja mieści się w ramach oglądu, relacja ta ma więc aspekt dokonany. Czasowniki dokonane określ aj ące procesy — takie, jak polski ....czasownikaeyprac — są w sposób naturalny interpretowane jako ograniczone w czasie. Mają więc uwarunkowany strukturą wewnętrzną kontur cza so w y, analogiczny do konturu przestrzennego rzeczowników, i wobec tego, podobnie jak rzeczownik stół, wyrażają relacje „policzalne”:

Jaś już trzy razy wyprał sobie sam skarpetki.

Natomiast czasowniki niedokonane nie mają konturu uwarunkowanego strukturą semantyczną: wyrażane przez nie relacje wypełniają, ramy oglądu i „przelewają się” poza nie, tak że początek i koniec znajdują się poza bezpośrednim zakresem struktury. Graficznie można tę sytuację przedstawić jak na rys. 9b.

Rąlacji niedokonanej brak więc konturu — tak jak brak go rzeczownikom niepoliczalnym.

Najbliższy pojęciu rzeczownika niepoliczalnego jest niedokonanynczasownik nijaki, a więc określający stan —,.npr“Wierzyć. Stany są pojmowane jako sekwencje podobnych do siebie konfiguracji, a więc analogiczniedo substancji, które są zbiorami podobnych

■i

Rys. 9b

do siebie eleihentów. Można zatem powiedzieć, że kolejne stadia stanu „wierzenia” są do siebie podobne jak ziarnka piasku lub krople wody. Relacji opisywanej przy pomocy takiego czasownika można wobec tego przypisać większą lub mniejszą rozciągłość w czasie (choć wciąż bez wyraźnego konturu!) bez zmiany „gatunkowej” — nawet mała porcja „wierzenia” jest,, wciąż rozumiana jako „wierzenie”. W tym sensie ,(wierzenie” jest taką samą homogeniczną substancją, jak „piasek”,)co symbolizuje następująca reprezentacja graficzna:

			MZ
		BZ
t

spać/wierzyć

Rys. 9c

89