P1680486

^ydeotury oraz jukę w ntni odę odegrała /ininnii trybu wyboru gitiwy państwa, między legitymację a stylem sprawowaniu władzy Jest niewątpliwy, kyl ou jn# iresutę n zero ko opisywany przez wiol u autorów . l*ow(⁴tu<ui)t|P zaś

I li' uIÓW IK'gO Wtpku f NkOlO llić U Ul gWltfUnujl' ŻO S/eleiO pMÓNlWII flid ZOStttllie

y nikł o ambicjach 1 i mik u Mki iipulów I„ WwIęHy (czy miwpi on mu u) polityczne Itlnwjo chęci odwrotu w kierunku parlamentaryzmu powinny chjgnęć za ^rtjja dt)/rnie do odebrania Prezydentowi nadmiernej (potencjalnie) siły. Naj .iitiMiM^ym NpoNohoin byłoby właśnie po/huwieMle go uuuuliilu uzyskanego be/ pmumłnio tul N|łoleczertslwn » musiałoby to ograniczyć swobodę Jego poczynań, l^k; takiego jod mik nie nustęplio w trakcie prac mul Konstytucję. Problem został /lekceważony, toteż, w kwestii wyboru Prezydenta nowa regulacja praktycznie nieżywi nie różni się od starej. (Idzie więc ów powrót do parlamentaryzmu?

f), Drugim charakterystycznym elementem ustroju pólprezydcuuklcgo jest, według M. Duvergera, pon Im Innie prze/ głowę państwu samodzielnych konipe tencjl. Także i tu, nie da Mię ukryć, KoiiNlytucjii spełnia wymagany warunek, Co więcej, "samodzielność" Prezydenta nawet Jakby wzrosła.

Po pierwsze, zlikwidowano fnlidne slormułowunie url, 46 MK, z którego lileralnie wynikało, że Prezydent; wydaje nwo akty prawno dopiero po podłożeniu mu przez odpowiedniego c/ionka rzędu wniosku w danej sprawie, o więc di facto nie może z własnej Inicjatywy wykonywać swych konstytucyjnych uprawnień. Chociaż w drodze wykładni można było uświęć tę usterkę, to trudno uannć za prawidłowe powierzenie tuk Istotnej kwestii tylko niepewnemu wyni-ko w i interpretacji. Obecnie art. 144 nie pozostuwlu Już żadnych wątpliwości, k akty urzędowe Prezydenta nie wymuguję wszczęciu sprawy przez któregokolwiek członka rzędu, chyba że inny przepis na to wyrużnle wskazuje, u zatem iumodziclność kompetencji prezydenckich stulu się bezsporna ,

Daleko istotniejsze jednak zmiczenie mu katalog wyłęczoń aktów pre/y-denckicli spod kontrasygnaty * art, 144 ust. 3 przewiduje 30 takich wypadków (wMK było ich 20). Katalog ten został więc wyraźnie rozszerzony I choć nie należy do niego decyzje bezpośrednio dolyczęcc sprawowunia władzy wykonawczej (w sensie prowadzenia polityki, "rzędzcnlu"), to trudno uznać zwiększę nie ich liczby zu zwrot w stronę ustroju purlumenturno-gubinelowego, Juk nupisui swego czasu R, Mojuk: "Kontrasygnata jest, obok sposobu wyboru Prezydenta, jednym z wyznaczników systemu ustrojowego. Konstytucyjny zakres rzeczowy kontrasygnaty aktów Prezydenta lub jej bruk przesadza w rzeczywistości o tym, czy jest to system purluincnturno-gublnclnwy, »pólprezydonckl« czy też prezydencki". Dalej ii. Mojak dodał jeszcze, że w obecnym stanie pruwnym -

” Zob. np. K Mojuk. Instytucja pretydenta IhectypospallteJ Polskiej w systemie ustrojowym I ( puiUtwu w okresie Imisjnmatjl ustrojowej w lotach fvHV IWl (w;| /aundnieniu wsptlh tesneya ¹ pruwu konslylucylneyo, rod A, Pullo, Oda A wk 100,1, n, SN; JJ, l.lnz; /ayrol.enlu systemu pruty* dmkteyo |w:] Constltutlo llhertatls, "Kr* Publlcs" nr 12/1000, S, (icbellmtu 1‘orlamentarne I prezydenckie systemy rutdOw (porównawem anullm poi I toiny Iczntl}, PIP nr 7 Ś/10'M; A, .Stapan,

(! Skłuli Modele konstytucyjne n umacnianie demokracji (parlamenlarytm > system prezydencki)

9 PiP nr 4/1000

^,A odmienne oceno k#zt#Mu i nm/enm lnmyiuujl kanimsynnaiy praednlswln K, Cumnlak.

| jw,», I) 114

8,1