Obrazh3 (2)

BCZEM1E SIĘ JAKO AKTYWNE ftZETWAIZAIlf IIFOlMiC.

an >csi H. a tifflc ksera O już na wstępie nauki chemii. Trudno też ocze-się języka obcego zawsze będzie wiedziała, jak powiną«Kinć wwe słówka z materiałem już znanym. Jakie strategie mogły*

rr suinaic maĘBemm sę przy rozwiązywaniu takich zadań? Opisując

ejKoaćaŁ powuuuśzny udzielić odpowiedzi na to pytanie.

SkaewetieKhaski są metodami wspomagającymi zapamiętywanie, swóąa sę sse przede wszystkim wtedy, kiedy trzeba nauczyć się matę*

-ttAł córy peezsskowo wydaje się bezsensowny albo który w późniejszym azśsnóe aęarae odtworzyć w określonej kolejności, przez uczącego się po* ^■uln.i Szczególnie długą tradycję posiadają przede wazyst-

t? tssc w eorazowe przedstawienia. Były one znane już ponad 2000 lat temu ~źsGg*. 1077. - Vre=>^tedmiki przez długi czas były ignorowane przez psy-rjmmfa* gdyż postrzegano je jako działania geniuszy pamięciowych, wystę-

źafeą teorią wyjaśniającą sensacyjne osiągnięcia pamięciowe.

-jest. zrrarfe dopiero, gdy o nmemotechnikach wspomniano w bardzo po-

wgzaag oćga Stiller i in_, 1960;, która wyjaśniała efekty pamięci z per* mesrys? śsrm śrcraa(y i wskazywała możliwości ich naukowego ujmowa-3X2 g ftadmra. Przekrr.u tego dokonał Richard Atkinson (1975), który fMdnmał • wynikach wielu badań udowadniających możliwość zastoso* *asiż    w szkołę i na uniwersytecie. W centrum owych badań

zaaśaaśa ssę przede wszystkim metoda słów-kluczy, którą powinniśmy tu do* fezrtmgł charakteryzować.

hSbaeaea zaproponował, by zalecać tę metodę dzieciom uczącym się słó-•sk z języka sccego. Należy przy tym przestrzegać następujących trzech icnacMr

Bfe sfcawka obszęczycznego wyszukiwane jest słowo-klucz, podobne do te* jg tzegpę* akustycznie lub pod względem pisowni. W ten sposób wy* Ćia (oMe *vrmo 7ee, dla window — Wind, dla tower — Tau lub dŁa — Bug*.

*    cfcecęęzyeznym słówkiem i słowem-kluczem zostaje stworzone

^ł~*e *«ęarzenie ■ ten sposób, że z obydwu utworzone zostaje sensowne zdasae, na przykład: .Przez okno wjeżdża winda", JDo wieży wniesiono to*

taUMnaakrsTCioioŁii r.n% i uv.u% i

a

Rybna 4.11

Moźfceoźć mzuabacf rystomego związku Łaczfc 'pafcj i garfca pą; jato stona44xza

3. Uczeń tworzy obrazowe wyobrażenie słowa-klucza i opanowywmegD^ó*-ka. Rycina 4.11 podaje przykład obrazowego związku między hiszpańskim słowem polo (kaczka; i [niemieckim] słowem-kluczem poi (garnek).

Skuteczność metody słów-kluczy potwierdzają badania Pressleya i współpracowników (1982a; 1982b), w których osoby nakłonione do użycia tej mnemo-techniki, miały lepsze wyniki. Słówek można się oczyć również przy użyciu metody konteksfcualnej, zgodnie z którą nowe słówka (np. Loggia) są wplatane w sensowny kontekst (na przykład: .Podczas gry oparliśmy się o loggię*! Uat-nie się poprzez zastosowanie metody kontekstuainęj nie jest jednak hardziej skuteczne niż przy zastosowaniu metody słów-kluczy. Najkorzystniejsze rezultaty osiąga się przy kombinacji obu metod (McDaniel. Pressley, 1964;.

Metoda słów-kluczy była stosowana przy nauce bardzo różnego materiału: należało się na przykład nauczyć, z jakich produktów znane są pewne wybrane miasta (Pressley, Dennis-Rounds, 1980), jak nazywają się stohce poszczególnych państw (Levin i in., 1980) i jakie wybitne osiągnięcia należy przypisać znanym osobistościom (Jones, Hall, 1982).

Postulatowi przekształcenia treści w przedstawienia obz ssawę namowie mogą sprostać tym lepiej, im są starsi. Już pięciu-i sześcioletnie dzień są w Stanie stworzyć takie wyobrażenia. Jednak uczniom do ósmego roku żyda trzeba