pic 11 06 011714

DZIAŁANIE, OPIS DZIAŁANIA A NARRACJA

153

, .    ,    nodstawowych cech określa-

„ — zrobić zamiast tego    «i "łęc    wUkich w*-** powodujemy

----się w (i<fc) jakiejś odimenaejufc j_ący^ch dna ama,^ ^ _{dągu zdarze}ń, które ż ³°/_n j _ef _bądź też

Przyjmijmy wszakże, że jeśli „nic innego się me zdarzy”, tj. jeł; zrrn^ią P_{y nadal)> gdy}by nie na ^{sZ e} _{&lnych C}zy wymaga-

ufcrmuje się żadna inna intencja — dany zamiar doprou adn, pnr. t ^y    _7mianę w naszych zwykłych,    _nnnrawkę do de-

podobnie poprzez szereg zdarzeń mechanicznych, do odpowiedniej- ze P°^*“ ^a    _{T wy}j_aśnienie wprowadza pierwsz    świata

ności lub porządkowanego zbioru czynności. Normalnie jednaką nych .^fmacKW _{formalnie w} kategoriach semantyk sw intencji używa się w szerszym znaczeniu. Jeśli mówimy, że zamieś* fmicji    ^ prawdziwe w alternatywny

otworzyć drzwi, zwykle rozumiemy przez to nie (tylko) zamiar r, rnoz twego „ , określonego kontekstu działania ).    Większość

nania określonegoiLtu ręką, ale raczej, że czynność ta apUJ wych dostępnych z okresteteg    '^torakf ^P _rObudówa-

bezpośrednio lub pośrednio - pewne zdarzenie, a mianowicie    Dmalama    ^p wykonujemy, to dziaiama rozbu

drzwi. To właśnie tak, złożoną struktur, czynności i spowcd^ jednak d^aian ja^e    „ajeżałoby “P^^onTlSa-

przez nią następstw nazywa się działaniem (jeśli zamierzona jest. n e u z    działań zachodzących na tym samym    , y

całość,: np. otwarcie pu^, drzwi, książki. Pornmierny «u dal*»    *°*T?^

plikowania tego modelu.    ,    .    nodoorządkowane są m J i^ualnynii-

Inną podstawową cechą działań racjonalnych^ czym i jedne i drugie P    atencjami i celamijj ^k _} * _{n a m L}.

Cel przypomina intencję, ale sytuuje działanie w szerszym ^ukła.,^e" ¹ ca osciowem ^ czyli makrointencje, będziemy naz _m0cniczy-łań, zdarzeń i interakcji. Otwieram drzwi po to, by kogoś wypuście. n enejt    ’    zazwyczaj działaniam _wodzenia dzia-

ram książkę po to, b^ czytać, itd. Tak więc cel to stan _Psy« ; “"^Ts^owią konieczneto, by zdarzeme/proces), którego funkcją jest kierowanie naszymi (za 1 ,    ‘    .    .    ,,_{m (np} wyciągnięcie klucza    wejść

mi) działaniami ze względu na ich dalsze konsekwencje. Dział* *; lan na poziome    ^ _m6c otworzyć drzwi po o by

(działanie    T*“” * postawmy -oo mieszkania, im.,, poaoome n,™., _______„~

“ sżereg możliwości: _mimo P“^w^^zemem («ro„₉ succeaal). Wyto i sekwencje interakcji, w które zaangażowanych jest kilka

....T* ^(np' ^nie udaje • ■    ^{Je Zla ame moz}e ^ollazac osób, będących albo agensami (aby razem przenieść stół) albo agensami

•    "    -------r,-----    ^    - — ’    • i--i- —rtnp bvć muszą licz

ne inne jeszcze

wamy udanym wtedy, gdy jego następstwa czy skutki są tożsami u moc go przękręcm w żamkupo ■ J _charakteryzowac i    ....._

mierzonymi (działanie skuteczne [ioeofc success)) i i»ł^ *> mieszkania, itd.). Podobnie m celem (działania nurinA™-------

,    ......agensami    być muszą^cz-

.    , .a rnoże ono zostać wipatiensami (X uderza )•    _aś_om0ść intencji i ce

*- mi się otworzyć drzwi), może ono    J    ^    _{e warunki} (wzajemna    znajo

uwieńczone powodzeniem przez przypadek (np^ ^ktaS    ^ _aC Ą    _{me b    dziemy tu} omawiać.    .    _sobą pogodzić czy sprzecz-

drzwi w tym samym czasie) lub odwrotnie: mogę zdołać wy    , ₀ś_QPVrh różne nie dające się ze    _działań pomocni

łanie, ale „będące celem” konsekwencje nie następują.    . _tuAgensów mających różne, . _{s t a m} i, agens zaś “^ . _{e m Ja}k

Mamy już zatem kilka podstawowych cech działań, wc    ,jj ^{ne e}’ ^nazy    nrotagonistą ^b£t^{dz p} _{t rm}j_nów używanych

nak w grę również wiele komplikacji. Po pierwsze, ^{mozemy    czych nazywany}    _{la zde}finiować szereg    _wciąż nie-

nnćr-1- A a\i ---------- i wieay obowiązuje waruneK

oWnliń ^{0 3} °^{Wym zaś} warunkiem jest to, że na ogół w _r-chanip ⁿ°v^laC' ^wykonałby^{m to}. czego nie zrobiłem tym razem. P° okoliryn^ó^{16JS czynności} J^est więc działaniem tylko wtedy, gdy ^{w Ł} wymaaane¹³? ^zrobienie czegoś jest niejako normalne, oczekiwane wynadkarM ^{ies rzelenie sob}ie w głowę nie jest zatem (w norma-wanie ton ^Zlałamem Przez poniechanie, jest nim natomiast m^e. umicietnnś^^Ce^?d ^ziecka ^^pod pewnymi dalszymi warunkami: ^w' działań berf¹’ ^{1 Ponad}to należy podkreślić, że w wypadku z^ar

no^ sk_utk^ąCy /^Zynn°^ŚCiami’ ^{jak 1 tych}’ ^kt6re są poniechaniem^

być    i? ^naSt5^pstwem) nie musi być jakieś'zdarzenie, ***

też brak zmian ^ ^ZapobieS^amy zdarzeniom lub działaniom), ] ^{W Cląyu} zdarzeń czy działań (gdy pozwala®!¹

jakieś działanie przez niezrobienie czegoś lub raczej przez _Pp^ widzimy, teoria ta P^^a    _{są to} wprawdzie ^3

nie jakiejś czvnno*H    * ^{a a} ■    ^Ł    * strukturalnej analizie narrac 4    _k dałoby się je    _teraZ

pełne i niesformalizowane, bez trua J _interakcji i P^rze]Q Pominiemy inne własności działań do opisów działań.

III. Opisy działania

^Czynności” to przedmioty realne, ekstensjonalne, działania nato ^t0 Przedmioty intensjonalne, identyfikowane poprzez nasze ^1Irterp_retacj_e i _opisy czynności. Posuwając piórem po kawału

eoś się zdarzyło).

Papieru, mogę wykonać działanie złożenia podpisu, a tym samjm p Piania umowy, a tym samym kupna domu, a tym samym ^częśhwae-^ma mojej rodziny (jako następstwa), itd. Tak więc ta sama czynn