proszki2

proszki2



Proszki złożone

Proszki złożone {Pulveres wixti, Pulveres compositi) sporządza hi*; przez dokładne wymieszanie równomiernie sproszkowanych dwu lub kilku substancji leczniczych, które po zmieszaniu nie zmienia ją swoich właściwości w czasie przechowywania. Poszczególni składniki proszku powinny być co najmniej średnio sproszkown ne. Zaleca się, aby wszystkie składniki mieszaniny miały cząstlu podobnej wielkości, tak aby podczas przesypywania lub transpoi tu nie nastąpiło rozdzielenie.

Proszki rozcieńczone (Pulveres triturati) sporządza się prze/ roztarcie substancji leczniczych silnie, bardzo silnie działających lub o właściwościach higroskopijnych z obojętnym proszkiem roz-cieńczającym, np. laktozą lub sacharozą, w stosunku 1+1, 1+9, 1+ 99, co powinno być zaznaczone na opakowaniu. Przygotowanie ma na celu ułatwienie czynności recepturowych, zwłaszcza w przypadku, gdy konieczne jest odważenie substancji silnie lub bardzo silnie działających w dawkach miligramowych.

Przykłady proszków rozcieńczonych

Trituratio A tropini sulfa tis( 1+9) 1:10 Trituratio Hyoscinihydrobromidi (1+99) 1:100

Do proszków rozcieńczonych zalicza się rozcieńczenie Extrac-tum Belladonnae siccum 1+1 (wg FP IV).

Zarówno proszki proste, jak i proszki złożone mogą być przepisane:

•    do stosowania zewnętrznego - Pulveres ad usum dermicum,

•    do stosowania wewnętrznego - Pulveres perorales.

Mogą być przepisane w formie:

•    proszków niedzielonych,

•    proszków dzielonych.

Proszki niedzielone

Proszki niedzielone do użytku zewnętrznego, jako pudry lecznicze lub zasypki {pulveres adspergendi, cutipulveres), stosowane są na skórę i błony śluzowe w celu uzyskania efektu leczniczego, a także ochronnego lub profilaktycznego. Zawierają najczęściej substan-i;ji! lecznicze o właściwościach ściągających, przeciwzapalnych, imkteriobójczych i dezynfekujących.

Wszystkie składniki użyte do sporządzania pudrów lub zasypek, zarówno substancje lecznicze, jak i pomocnicze, powinny być co najmniej miałko sproszkowane (sito 0,16 mm) i starannie wymieszane w moździerzu.

Substancje pomocnicze, stanowiące podłoże zasypki lub pudru ( yehiculum), powinny charakteryzować się dobrą przyczepnością do skóry oraz odpowiednią zdolnością pochłaniania wody, wydzielin, potu i tłuszczu. Przyczepność proszku zapewnia obecność w nim talku, stearynianów magnezu i cynku, a także tlenku tytanu. Natomiast wazelina i lanolina, zwiększając przyczepność proszku, służą równocześnie do natłuszczania skóry suchej. Właściwości adsorpcyjne wykazują: skrobia, glinka biała, tlenek tytanu, krzemionka koloidalna, węglan wapnia, poliamidy. W praktyce recepturowej zasypek za uniwersalną dla nich podstawę uważa się podłoże zawierające: talk, skrobię ryżową, tlenek cynku, stearynian cynku. Do podłoża takiego w formie zasypki można wprowadzić substancje lecznicze, np. o działaniu przeciwbakteryjnym.

Proszki do użytku zewnętrznego stosuje się również, po rozpuszczeniu w wodzie, do płukania jamy ustnej, gardła, okładów rozgrzewających, irygacji itp.

Proszki niedzielone do stosowania wewnętrznego nie powinny zasadniczo zawierać substancji leczniczych silnie działających. Wynika to ze sposobu dawkowania. Zazwyczaj zaleca się przyjmowanie leku odmierzanego łyżeczką do herbaty, tj. w ilości od 0,5 do 5,0 g lub „na koniec noża”, tj. od 0,1 do 1,0 g. W jednej łyżeczce może być zawarta różna ilość substancji leczniczych, np. płasko napełniona łyżeczka do herbaty zawiera około: Acidum tannicum - 0,5 g, Magnesii oxidum - 0,6 g, proszków roślinnych - 1,5 g, cukrów - 3,0 g, soli nieorganicznych - od 3,0 do 7,0 g. Jeżeli do proszków niedzielonych zapisano substancje lecznicze silnie działające, to wówczas należy zwrócić szczególną uwagę na ich ilość. Niezbyt dokładne lub niestaranne odmierzanie dawek leku nie może jednak spowodować wystąpienia zatrucia.

W przypadku proszków niedzielonych przeznaczonych do sporządzania roztworów powinny być użyte substancje lecznicze dobrze rozpuszczalne w przepisanej ilości rozpuszczalnika. Należy sprawdzić stężenie roztworu, który pacjent zgodnie z zaleceniem sam przygotuje.

245


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
proszki2 Proszki złożone Proszki złożone {Pulveresmixti, Pulveres compositi) sporządza hi* przez do
proszki3 Proszki musujące (Pulveres effervescentes) Do ich sporządzenia stosuje się oprócz substanc
proszki Maść Mikulicza - Unguentum Argentinitratis compositum 55. Bp. Argen ti ni tra tis 0,3 Aqu
skanuj0060 (Kopiowanie) a i {3 — złożone funkcje stałych k12, k2l i k13, określone przez wyrażenia*:
116 ]erzy Brzeziński, Mariusz Urbański a złożony do druku tom XII został zniszczony przez okupanta.
STACJA XIVIEZUS ZŁOŻONY Z GROBIE „O Jezu, Ukrzyżowany Królu nasz, przez Krzyż i Mękę Twoją, przez
NORMY SPOŁECZNE- pozostają w złożonych relacjach; pewne zachowania społeczne są regulowane przez: o
Maciej Krzeptowski Narvik 2015 Rejs złożonej głównie z uczniów oraz studentów załogi dowodzonej prze
ALG7 3.5. Przykład 4: Różne typy złożoności obliczeniowej 67 Koszt algorytmu oznaczmy klasycznie pr
biol3 1 5. Narysuj schemat biocenozy złożony z poziomów troficznych, wskazując przepływ ener-
ZASADY ZAPISYWANIA PROSZKÓW/ Rp in pulvere/ proszek= pulvis proszki=pulveres Proszki sq stałą
Proszki niedzielone -na zewnątrz (pulveres ad usum externum) Podać masę lub masy substancji czynnych
Proszki niedzielone do wewnątrz (proste i złożone) Postać leków z grupy słabo działających, których
Proszki niedzielone (złożone) Zapisz 100,0 g proszku do użytku wewnętrznego złożonego z 20,0 g tlenk
proszki3 -»Tttmemm S*XH8MKBRftjProszki musujące (Pulveres effervescentes) Do ich sporządzenia stosu
RECEPTUROWE LEKI STAŁE PROSZKI - PulyeresProszki - stała postać leku złożona z równomiernie
Postaci lekĂłw 1 Postaci Leków Leki stałe - Medicamenta solida Proszki    - Pulveres
a3ac2cda2a65cd7a — 393 — Świeże maliny umieścić w słoju, otoczyć w proszku złożonym z kwasu cytrynow

więcej podobnych podstron