0929DRUK000017
71

159

KUCH SŁOŃCA

Poprowadźmy przez oś Świata PP' (ryć,-31) i oślekliptyki E.E' wielkie kolo, które niechaj przypada w płaszczyźnie rysunku. Równik świata WI/JZ' przecina się z ckliptyką WLJZ w dAvócn punktach W i J, które są biegunami kola EPE'P'^-(ust. 1). Gdy kierunek, wskazany na rysunku przez strzałkę, obierzemy za dodatni kierunek rachuby na równiku i na ekli-ptyoe> to kąt L'W1 i = s jest kątem nacliyleliia ekliptyki względem równika świata. Kąt ten jegfc równy odległości biegunów

P

Z

P'

R\'cina 81.

jednoimienny < h równika i ekliptyki; t. j. EP = E'P'_t= s; nazywa się on pochyłością eMijdyki.

Jeżeli za początek układu, którego kołem glównem jesl ekliptyka, obierzemy punkt W, ro położenie gwiazdy G w tym układzie określone jest przez łuk G₀G = [B kola szerokości, przechodzącego przez gwiazdę, oraz przez luk W(J₀ = WEG = a, utAcorzony przez kolo szerokoś^-^yiazdy, oraz kulo EWE', przechodzące przez początek układu.

Wyżej określony układ sferyczny nazywa się układem eklijjtycsTHjiTi; Jipólrzędna [B liczona od 0° do +90° na pjJsBfc dodatnio, na południe ujemnieś nazywa się szerokością astronomiczną, spółrzędna zaś X, -'liczona od 0° do 360° aa kierunku prostym, t. j. W kierunku biegu słońca na eklipt-yy.e, nazywa si.ę długością astronomiczną.