0929DRUK00001717

205

KUCH SŁOŃCA

2.3602	k	2.3602
9.6627	sec©	0.1905
0.1905	d3	9.4771 n
0.0342	log a'	' 2.0218 n
9.4771 n	a =	— 106".C

log t"'    1.7197 n

t= — 52".4 = — 3^S.49.

log 206265 = 5.3144    k

log 900 = 2.9542 sin (<p — 3)

lfer==logl = 2.S&02    sec ?

<p = 49ⁿ 50'    sec 3

3 = 22° 27'    d3

<P — 8 = 27° 23'

Widzimy, źe pomiędzy chwilą przejścia słoĄca przez największą wysokość a przejściem przez południk upływa zaledwie 3*. 5, zboczenie słońca w obu tych momentach zatem praktycznie uważać możemy za jednakowe; skutkiem tego też wysokość'* górowania i największa wysokość słońca praktycznie między sobą się nie różnią.

U księżyca, którego ruch jest znacznie prędszy od ruchu słońca, różnica tych dwóch wysokości może być stwierdzoną i określoną pi zez obserwację. Wobec tego też w przypadku księżyca zdarza się potrzeba obliczenia tej największej wysokości. W t-ym Celu należy przedewszystkiem obliczyt^-kąt. godzinny t największej wysokości według wzoru (ak). Jeżeli a₀ jest wynoszeniem prostem księżyca w chwali przejścia prsbz południk, to 0_a = a_a jeąt, .czasem gwiazdowym tego przejścia., a czas gwia-zdowy największej wysokości księjyota jest w^T pieiwwszem przybliżeniu (!)J = O_i,-j-ń Dla tego czasu gwiazdowego przez interpolację obliczamy Spólrzędne księjzyca (8)-i (a); % =    bę-

dzie wtedy czasem gwiazdowym największej wysokości w dru giem przybliżeniu. Gdy dla tego czasu obliczymy zboczenie 3, to wartość tę możemy już przyjąć za dokładną. Mech będzie h wysokość, odpowiadająca zboczeniu 3, a więc największa wysokość, i oznsuśmiy

h = fe_g + A h, 3 = 3_/y + A 3,

to jest

sin (h„ + A h) = sin ę sin (3^ —(- A o) —|- cos <p cos (S₉ -|- A 3) cos t, albo, pisząc cos t= 1 — 2 sin².-^-,

sin (h_g -(- A h) — cos (f — d# — A 3) — 2 cos <p cos (?_g + A o) sin²