121
CZTERECH WESZŁO DO PARDES...
i bałwochwalstwa; a więc tamten [werset] jest po to, by Niewierni również podlegali zakazowi odnoszącemu się do zabronionych związków tak samo jak Izraelici! To z kolei należy wnioskować z wersetu: Będziecie więc przestrzegać Mego zarządzenia (Kpł 18,30). Będziecie więc przestrzegać [zakłada] dwóch, Mego zarządzenia [mkiada] jednego; ponadto Boże Prawo stanowi: Abyście nie czynili nic z obrzydliwych obyczajów (Kpł 18,30). Ale skoro jest napisane: Przeto zachowujcie Szabat (Wj 31,14), Przestrzegać będziecie święta przaśników (Wj 12,17), Wy obejmijcie staranie o przybytek (Lb 18,5), to czy [te fragmenty7] należy także [interpretować] tak samo!? A zatem, powiedział R. Aszi, ZABRONIONYCH STOSUNKÓW NIE OBJAŚNIA SIĘ W OBECNOŚCI TRZECH znaczy na pewno, że tajemnic zabronionych związków nie wolno objaśniać trzem. Jaki jest powód? To logiczne: jak dwóch siedzi przed nauczycielem, to jeden wdaje się w dyskusję z mistrzem, a drugi nakłania uszy do wykładu; ale [gdy jest] trzech, to jeden wdaje się w dyskusję z mistrzem, a dwaj pozostali wdają się w rozmowę między sobą i nie wiedząco mówi mistrz, i mogą dopuścić się tego, co jest zakazane w przedmiocie zabronionych związków. Jeśli tak, to [ta reguła powinna się stosować] do całej Tory! - Przedmiot zabronionych związków jest szczególny, gdyż mistrz powiedział:1 „Rozbój i zabronione związki, dusza człowieka pragnie ich i pożąda’'. Jeżeli tak, [to reguła powinna się stosować] do rozboju również! - [W przypadku] zabronionych związków skłonność człowieka jest silna czy ma [on okazję] czy nie; [w przypadku] rozboju, jeśli [okazja] jest, to skłonność jest silna, ale jeśli nie ma, to skłonność nie jest silna.
ANI DZIELĄ STWORZENIA W OBECNOŚCI DWÓCH. Skąd io [wywodzimy]? - Bo Rabini nauczają. Zapylaj dawnych czasów (Pwt 4,32) -jednemu wolno badać, lecz dwóm nie wolno badać. Można by pomyśleć, że można badać to, co dotyczy okresu przed stworzeniem, dlatego Pismo naucza: Od dnia, gdy Bóg stworzył człowieka ponad ziemią (Pwt 4,32). Można by pomyśleć, że [także] nie wolno badać tego co dotyczy sześciu dni stworzenia, dlatego Pismo naucza: Dawnych czasów, które były przed tobą (Pwt 4,32). Można by pomyśleć, że wolno badać [także] to, co jest ponad, co jest pod, co przed i co po, dlatego tekst naucza: Od jednego krańca niebios do drugiego (Pwt 4,32). [To co jest] od jednego krańca niebios do drugiego wolno badać, ale nie wolno badać tego, co jest ponad, co jest pod, co przed, co po.
Hebr. d*amar mar, sformułowanie poprzedzające odwołanie do powszechnie znanego powiedzenia.