220 (55)

v* i m ij-ioił>. i :.u    .'mu    .w

ISBNUTK.ttOI-ISMM.S w fcyWNJ PWN 2i«T

14 Wprowadzenie

UW - jako pierwszy w tej dekadzie - otwiera studia na samodzielnym kierunku „polityka społeczna”.

Usamodzielnienie polityki społecznej jako kierunku niewątpliwie zwiększy zapotrzebowanie na nowy i nowoczesny podręcznik polityki społecznej.

Studia na kierunku „polityka społeczna” mają przede wszystkim na celu wszechstronne przygotowanie studentów do wykonywania zawodu specjalisty polityki społecznej. Jak piszemy w rozdziale pierwszym niniejszego podręcznika, „[...] według opisu towarzyszącego klasyfikacji, celem wykonywania zawodu specjalisty polityki społecznej jest tworzenie podstaw teoretycznych polityki społecznej, wskazywanie jej celów, kierunków i instrumentów oraz badanie i analiza warunków życia społeczeństwa. Ponadto wyróżniono rodzaje zadań zawodowych, które wykonują tego rodzaju specjaliści. Znajdujemy ram m.in.: rozwijanie teorii i metod badawczych, prowadzenie badań, ocenianie i interpretowanie ich wyników, a także wyciąganie z nich wniosków dla polityki społecznej i gospodarczej. Do tych zadań zaliczono również prowadzenie działalności eksperckiej, dydaktycznej i popularyzatorskiej. Wykonywanie zawodu specjalisty polityki społecznej polega więc na działalności o charakterze naukowo-ckspercko-dydaktycznym. Ze względu na jego specyfikę, głównym miejscem pracy specjalistów polityki społecznej powinny być instytucje tworzące, gromadzące, przekazujące i stosujące wiedzę o polityce społecznej, a więc instytuty badawcze, centra analiz, uniwersytety, szkoły wyższe oraz media, jak również administracja rządowa i samorządowa, a także organizacje społeczne i firmy prywatne aktywne w obszarze polityki społecznej”'.

Określony powyżej profil kompetencji specjalistów polityki spolccznci stawia wysokie wymagania każdej placówce akademickiej oferującej studia w rym zakresie. Jest to zgodne z linią narzuconą w latach 70. przez pierwszego dyrektora Instytutu Polityki Społecznej, profesora Antoniego Kaikicwicza, zgodnie z którą kształcenie studentów na specjalizacji,'kierunku „polityka społeczna” zobowiązuje wykładowców do dbałości o wysoką jakość procesu dydaktycznego, a niezbędną częścią starań

0    najwyższy poziom nauczania jest doskonalenie i aktualizowanie podręczników akademickich, oferujących studentom kanon wiedzy o polityce społecznej.

Przypomnieć bowiem należy, że w polityce społecznej - podobnie jak w wielu innych dyscyplinach nauk społecznych - dostępna wiedza empiryczna o istocie

1    skali problemów społecznych zmienia się relatywnie szybko, a koncepcja socjalnej funkcji państwa podlega ewolucji pod wpływem zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych uwarunkowań politycznych, ekonomicznych i społecznych. Relatywnie trwała okazuje się aksjologia polityki społecznej, natomiast nieustannym przemianom podlegają jej zakres, działy, dziedziny, skale, jej aktorzy i instrumenty działania. Dlatego też wyzwaniem dla środowiska polityków społecznych jest opracowywanie kolejnych edycji podręczników polityki społecznej, uwzględniających

' Zob. Ryszard Swfcnbcrg, Defwteje. zakręt i konteksty polityki społeczne/, ro/dz I niniejszego podręcznika.