440 Blender. Kompendiom
Jak sama nazwa wskazuje, dodane do schematu z tego poziomu Nodes pozwolą nam wpłynąć na kolor edytowanego materiału (rysunek 11.33).
Rysunek 11.33.
Dostępne z poziomu Colat dwa typy Nodes
Posiadający domyślną nazwę Mix Node pozwala nam mieszać ze sobą obecne w schemacie barwy; stopień owego zmieszania regulujemy parametrem Fac, przy czym wartości wysokie czynią wyraźniejszym kolor zawarty w gnteździe Colorl (az do jego całkowita dominacji na skutek ustawienia 1.00), z kolei niskie — w Colorl (rysunek 11.34).
Rysunek 11.34.
Zmieszone ze sobą przy pomocy Mik Node dwa Materiał Nodes
Dzięki Mac Nade możemy dokonać aż 16 rodzajów połączenia barw, o czym przekonamy się, rozwijając za pośrednictwem niewielkiej ikony H zakotwiczone w nim menu (rysunek 11.35). W zależności od wskazanej metody nazwa Node ulegnie zmianie, (ednak nie liczba ani rodzaj zawartych w niej gniazd.
Rysunek 11.35. |
Ml* |
Zawartość rozwijanego |
Ada SuWracl |
menu Mix Node |
MuRlpły |
&cif*n | |
Gv#ii*y | |
Dtvłd» | |
DriT*r*fic« | |
Dart*n | |
Ughton | |
Dong* | |
Bum | |
Cotor | |
V«hM | |
Soiuntton | |
Hltt |
Rozdzioł 11. ♦ System Nodes
441
Wspomniany wyżej parametr Far może czerpać informację nic tylko z wartości liczbowych, ale i obrazów w palecie szarości (gdzie biel ma wartość 0.00, czerń 1.00, z kolei idealna szarość 0.S0, rysunek 11.36).
W przypadku łączenia ze sobą dwóch obrazow o rózne| rozdzielczości rozmiary wpiętego w pierwsze gniazdo Color staną się ustawieniami ostatecznego renderingu schematu.
Rysunek 11.36.
Zmieszanie barw metodę Value przy pomocy zawartych w teksturze informacji
RGB Cztnts Node do złudzenia przypomina poznane przy okazji omawiania techniki UV narzędzie Gin« Tool i podobnie jak ono służy do zmiany zagnieżdżonej w Color socket barwy ora2 jej poszczególnych kanałów (rysunek 1137).
Rysunek 11.37.
RGB Curyes Node
Cztery ikony C,R,GiB pozwalają na wybór jednej z czterech krzywych i iej szczegółową edycję. O ile jednak trzy ostatnie odpowiadaią podstawowym kanałom palety RGB, o tyle pierwsza (Combined) pozwala nam zmodyfikować je wszystkie naraz.
Każda z krzywych rozpięta jest na wykresie, gdzie oś X(pozioma) odpowiada wartości wejściowej danego koloru, podczas gdy Y (pionowa) — wyjściowej, za każdym razem od czerni, aż po stopniowe rozjaśnienie do bieli wskazanego kanału. Domyślnie w każdym jej punkcie parametry- te są takie same, co oznacza, że barwa z gniazda infuł zostanie nienaruszona i przekazana do gniazda output (rysunek 11.38).
Zmiana ksztahu każdej z krzywych polega na odpowiednim przesunięciu tworzących ją węzłów (domyślnie — dwóch, ulokowanych na jej końcach) bądź utworzeniu nowych za pośrednictwem lewego przycisku myszy. Świadome wprowadzanie