Z rysunku 5-50 wynika, że układ z rysunku 5-47a daje najlepsze wyniki przy n = Ci/C0 = 0,596; dlatego też układ z rysunku 5-47b daje najlepsze wyniki przy n = 0,404. Przy zmniejszeniu n dla pierwszego układu i zwiększeniu n dla drugiego układu pasmo przepuszczania stopnia maleje; przy n > 0,596 dla pierwszego układu i przy n < 0,404 dla drugiego układu nie
Rys, 5-50, Rodzina znormalizowanych charakterystyk częstotliwościowych dla złożonej* korekcji wielkiej częstotliwości według układu z rysunku
5-47a
Tablica 5.5
Zskrcs wartoici n |
Układ, dający najlepszy rezultat |
0,75 -0,69 |
Układ lustrzany |
0,69 — 0,596 |
Układ zasadniczy z podłączeniem do pojemności C, dodatko- |
wej pojemności, doprowadzającej n do 0,596 | |
0,596-0,50 |
Układ zasadniczy |
0,50 - 0,404 |
Układ lustrzany |
0,404 - 0,31 |
Układ lustrzany z podłączeniem do pojemności C, dodatko- |
wej pojemności, doprowadzającej n do 0,404 | |
0,31 -0,25 |
Układ zasadniczy |
można uzyskać monotonicznie zmieniającej się charakterystyki częstotliwościowej.
Jak wynika z badań, w celu uzyskania za pomocą układów 5-47 największego wzmocnienia przy danej wartości n należy stosować określony układ,- a w niektórych przypadkach, podłączając do jednej z pojemności częściowych dodatkowy kondensator.
Zalecenia odnośnie do wyboru układu dla różnych zakresów wartości współczynnika n, które zapewniają otrzymanie najlepszych wyników, podane są w tablicy 5.5.
Wskutek złożoności równania (5.203) i jego zależności od kilku zmiennych obliczanie korekcji równoleglo-szeregowej z żądanym wzniesieniem charakterystyki w zakresie górnych częstotliwości jest zadaniem trudnym i niejednoznacznym. Dlatego tez stopnie wzmocnienia sygnałów harmonicznych z korekcją typu przedstawionego na rysunku 5-47 oblicza się zwykle z najlepszą charakterystyką częstotliwościową (bez wzniesienia w zakresie górnych częstotliwości). Jest to dopuszczalne, albowiem są one przede wszystkim stosowane w stopniach końcowych wzmacniaczy szerokopasmowych, gdzie w celu zmniejszenia mocy lampy wyjściowej i zmniejszenia zużycia energii, czerpanej ze źródła zasilania, pożądane jest włączenie możliwie dużej oporności R„ w obwód anodowy lampy. W przypadku konieczności uzyskania wypadkowej charakterystyki częstotliwościowej ze wzniesieniem w zakresie górnych częstotliwości lub skorygowania innych stopni, można we wzmacniaczu wykorzystać stopień z korekcją równoległą, której obliczenie z żądanym wzniesieniem charakterystyki częstotliwościowej w zakresie górnych częstotliwości nie stanowi problemu złożonego.
W celu wyznaczenia charakterystyki przejściowej dla zakresu małych czasów w przypadku układu z rysunku 5-47, wystarczy podstawić do równania (5.201) funkcją f(p) zamiast ¥, operator p zamiast jw, a następnie określić funkcję oryginalną z otrzymanego wyrażenia. Równanie charakterstyki przejściowej okazuje się jednak bardzo złożone 1.
W praktycznych obliczeniach stopni wzmocnienia sygnałów impulsowych z zastosowaniem korekcji równoleglo-szeregowej można wykorzystać wykresy zależności współczynników obliczeniowych od n, przytoczone na rysunku 5-51, odpowiadające wyskokowi krytycznemu. Jak wynika z tych wykresów, wyskok krytyczny w przypadku tego rodzaju korekcji zależy od współczynnika n, osiągając przy n = 0,65 ponad 40/o-
15* 227
Szczegółową analizę właściwości układu korekcji równoleglo-szeregowej przeprowadził G. W. Braude [Lit. 2). Obliczył on charakterystyki częstotliwościowe i przejściowe w przypadku parametrów, zapewniających niewielkie w tej liczbie i krytyczne wyskoki.