228 (32)

228    11. CIĘCIE TERMICZNE

często zmieniającego się profilu produkcji. Szerokość wyciętej szczeliny wynosi od 0,1 mm do 1 mą bardzo mała jest także ilość wprowadzanego ciepła do ciętych materiałów, dzięki czemu wyroby nie ulegają odkształceniom cieplnym, a dokładność cięcia sięga 250 pm.

Stal wysokostopową, np. nierdzewną austenityczną i stopy niklu (Ni-Cr, Ni-Cr-Co, Ni-Mo-Cr, Ni-Cu) tnie się laserowo z udziałem azotu lub tlenu. Zastosowanie tlenu powoduje zmianę barwy ciętych powierzchni i mniejszą odporność na korozję. Zaletą cięcia tlenem jest duża prędkość cięcia i możliwość cięcia grubszych blach. Aby otrzymać krawędzie równe i wolne od tlenków, trzeba zastosować cięcie azotem o czystości minimum 99,8%.

Cięcie laserowe aluminium jest trudne ze względu na wysoką przewodność cieplną i intensywne odbijanie światła. Stopy aluminium są nieco łatwiejsze do cięcia niż samo aluminium; prędkość ich cięcia jest większa. Aluminium może być cięte przy użyciu tlenu i azotu, jednak stosowanie tlenu (zalecanego do czystego Al) nie zwiększa wyraźnie prędkości cięcia.

Do cięcia tytanu i jego stopów oraz innych metali reaktywnych zaleca się gaz obojętny, zwykle argon. Tlen i azot nie nadają się do cięcia tytanu, gdyż są one absorbowane przez powierzchnię przeciętą, tworząc tam twardą, kruchą powłokę.

Miedź w bardzo dużym stopniu odbija promienie laserowe, a ponadto charakteryzuje się wysoką przewodnością cieplną, co sprawia, że cięcie miedzi laserami C0₂ jest trudne, ale możliwe. Lepsze do tego celu są lasery YAG. Mosiądz i brązy można ciąć laserami C0₂, szczególnie przy użyciu tlenu, ponieważ powstające na powierzchni tlenki zwiększają absorpcję promieni wiązki lasera. Czasem do cięcia mosiądzu i brązu używa się azotu.

11.5. Cięcie łukowe

Cięcie łukowe (proces 82) polega na wytapianiu szczeliny ciepłem łuku elektrycznego przy użyciu elektrody węglowej, metalowej topliwej lub nietopliwej i usuwaniu stopionego metalu za pomocą strumienia gazu doprowadzonego pod ciśnieniem lub wytwarzanego z otuliny elektrody. Zjawiska fizyczne zachodzące w łuku podczas cięcia są takie same jak te, które występują podczas spawania łukowego, odpowiednio do zastosowanej metody. Również urządzenia są te same lub podobne. Cięcie łukowe wykorzystuje się do:

—    rozdzielania metalu (przetapiania go na wskroś);

—    żłobienia, czyli wykonania rowka tylko na pewnej grubości metalu;

—    skórowania, czyli usuwania warstewki metalu z powierzchni przedmiotu.

Niektóre odmiany cięcia łukowego stosuje się w pracach podwodnych. Jakość cięcia łukowego jest znacznie gorsza niż jakość uzyskiwana przy cięciu tlenowym, plazmowym i laserowym, dlatego znajduje ono zastosowanie do cięcia wyrobów na złom.