się na następującym pytaniem: “Czy lepsze jest kompetentne ale często zmieniające się kierownictwo, czy też mniej kompetentne - ale stabilne
i stateczne kierownictwo”.
Fayol opowiedział się za drugą ewentualnością. W dzisiejszych czasach coraz częściej dominuje pierwsza możliwość. Coraz więcej młodych, prężnych ludzi (Yappis) zajmuje kierownicze stanowiska. Obniżył się więc pułap wiekowy ludzi zarządzających firmą. Fayol uważał, iż chcąc być dobrym menadżerem należy m.in. - znać obowiązujące zasady, mieć sytuacyjne podejście do problemu. Teza Fayola - “Interes osobisty pracownika powinien być podporządkowany interesom firmy" W dzisiejszych czasach ową tezę należałoby uzupełnić zdaniem, iż: “całość powinna współprzyczyniać się interesowi jednostki*. Pracownik motywowany swoim interesem osobistym lepiej wykonuje swoją pracę gdyż odpowiednie wynagrodzenie za prace może zaspokoić jego potrzeby. Obowiązkiem firmy jest jednoczesne realizowanie celów firmy i jednostki.
"Kutura dla każdego a nie dla wszystkich’
Fayol określił także 14 zasad zarządzania:
1 podział pracy;
2 autorytet;
3 dyscyplina;
4 jedność rozkaz o dawstwa;
5 jedność kierownictwa;
6 podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu;
7 wynagrodzenie;
8 centralizacja;
9 ład;
10 hierarchizacja;
11 sprawiedliwość;
12 stabilność personelu;
13 inicjatywa;
14 esprit de corps (harmonia)