22
PRZYKŁAD 1.9
1, Układy pfaakio w przypadku więzów idealnych ROZWIĄZANIE
W tym przypadku mamy również do czynienia z ukk złożonym. Na układ I działają trzy siły i jego równowaga " d/ie ino/liwa. jeżeli ich linie działania przetną się w
Oi Podobnie dla układu II linie działania R&, Q, Rc
•»ię przeciąć w punkcie O2. Zbudujemy dwa zamknięte ?r-kąty sił. Po zastosowaniu twierdzenia sinusów z pierwej trójkąta dostaniemy
P Rc ____ D Psino
—fTf---— =* stąd Rę =
sin — (a + 0)J
Jednorodny B o gładką znajdujący w punktach (.rys. 1.10).
sin ar
cos(a -+1
Z drugiego trójkąta otrzymujemy Rc — Qsin0. Je* porównamy stronami otrzymane związki, otrzymamy zalej noić między siłami P i Q
sin fi cos (ar + fi)
P = Q-
Podobnie możemy obliczyć
sin 2 fi
2 sin a
P,
Rb = Q cos fi
W tym prz> sil RĄ, Rb się w jcdn\ nie może 1 łożeniu ró możemy n
Po p< mamy
Belka O A jest umocowana przegubem O i przywiązana u pomocą linki BC do ściany. Belkę obciążono w punkcie \ ciężarem P. Zaniedbując ciężar belki, wyznaczyć wartość reakcji przegubu O oraz kąt fi, który tworzy ona z osią belki Wyznaczyć również siłę w lince BC, jeżeli jest ona prostopadła do osi belki; przyjąć OB = AB.
ROZWIĄZANIE
Kierunek reakcji Ro powinien przechodzić przez punkt D (rys. 1.9). Oznaczając długość belki przez / możemy napisać związek
= I—--
= /2 +
4 cos2 ar
21
2 cos ar
Z tr
Jednorc duje się kąt ip o (rys. 1.
W zad; działań w jedr przez zależn
/
czyli OD = --, a zatem trójkąt ODA jest równora*
2 cos ar
mienny i <AOD = <DAO, czyli fi = ar.
Z trójkąta sił mamy: S = 2 P sin ar oraz Rq = P-