22 (31)

JAK TO NIKT PRZY EGZAMINIE BYLE CZYM SIĘ NIE WYWINIE

Nie ćwierkanie, nie zabawy, w głowie dziś poważne sprawy! Młodym ptaszkom zrzedły miny, bo za pasem — egzaminy. Chociaż pilnie sezon cały na naukę uczęszczały, dziś niektórym cierpnie skóra: jak wypadnie ich cenzura?

Przełożona, pani sowa, nie za bardzo jest surowa. By pochwalić się uczniami, zaprosiła na egzamin starsze ptaki z barwnym piórkiem, płowe myszy i wiewiórkę. Przyszły także dwa zające. Bo egzamin jest na łące, pośród krzewów. Polna grusza gałązkami lekko rusza.

Elemelek na ostatku odpowiada. Dosyć gładko czyta, pisze — wcale, wcale! Język wróbli zna wspaniale, więc pomylić się nie może. Z rachunkami poszło gorzej i popełnił małe grzeszki, kiedy dodać miał orzeszki. Ale za to popis śliczny w wychowaniu dał fizycznym: różne skoki i fruwanie, skrzydełkami trzepotanie, kąpiel w piasku i tak dalej... Wszyscy zgodnie mu klaskali.

Teraz jeszcze obcy język. Kto w przedmiocie tym zwycięży? Siko-reczki po kosiemu, kosy znów po drozdowemu śpiewać mają wierszyk mały. Młode sójki zaś wybrały gołąbkowy głos: gruchanie, choć niełatwe to zadanie.