Jednym z podstawowych tworzyw stosowanych w konstrukcji lamp elektronowych, a szczególnie lamp odbiorczych produkowanych masowo, jest niewątpliwie szkło.
Ze względu na swoje cenne właściwości szkło stosowane bywa przeważnie do wyrobu elementów tworzących osłonę próżni.
Dostępność i taniość surowców, szczególnie w przypadku szkieł miękkich, jak również możliwość zastosowania mechanicznych metod wytwarzania wywiera poważny wpływ na kształtowanie się ostatecznej ceny półfabrykatów szklanych, a zatem i lamp.
Poważną wadą szkła jest jego kruchość jak również mała odporność na uderzenia. Wada ta jest poważnie zredukowana w przypadku elektronowych lamp odbiorczych o małych wymiarach. Uwaga ta dotyczy przede wszystkim lamp miniaturowych lub subminiaturowych, które odznaczają się małymi wymiarami i odpowiednio małym ciężarem.
Próby zastąpienia szkła metalem, czyli innymi słowy zastąpienia szklanych lamp odbiorczych lampami metalowymi, zostały zakończone niepowodzeniem. Jednakże ostateczna przewaga lamp szklanych ugruntowała się dopiero w latach ostatnich, kiedy zamiast lamp dotychczas stosowanych wprowadzono lampy miniaturowe (w związku z ogólnie wprowadzaną miniaturyzacją sprzętu).
Przed przystąpieniem do dalszych, bardziej szczegółowych rozważań dotyczących technologii elementów składowych i konstrukcji lamp elektronowych konieczne jest zapoznanie się z podziałem lamp elektronowych z punktu widzenia budowy elementów tworzących osłonę próżni, tzn. tych elementów wykonanych ze szkła, metalu lub ceramiki, które, jak np. bańka szklana czy też talerzyk prasowany ze szkła, oddzielają wnętrze lampy elektronowej od przestrzeni zewnętrznej i równocześnie dzięki swojej szczelności umożliwiają . trwałe utrzymanie próżni wewnątrz lampy (w przypadku elektronowych lamp próżnio-